 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E: 2001/2951
K: 2001/7337
T: 9.11.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* İTİRAZIN İPTALİ
* TİCARİ İŞLETME İLE İLGİLİ ZARAR
* REESKONT FAİZİ
Karar özeti: Davacının uğradığı zarar, ticari işletmesiyle ilgili olduğu gibi, eylemi yapan davalı da tacir sıfatını haiz olduğundan, tacirler arasında haksız eylem sonucu oluşan zararın reeskont faizi ile birlikte istenilmesinde yasaya aykırılık yoktur.
(3095 s. Faiz K. m. 2)
Taraflar arasındaki tesbite itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı vekili, davanın yaptığı kazı çalışması sırasında müvekkili idareye ait kablolara zarar verdiğini, alacağın tahsili için girişilen icra takibine de haksız olarak itiraz ettiğini iddia ederek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabında, zararın kendisi tarafından yapılmadığını, reeskont faizi talebinin yasal olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre davalı elemanlarının çalışmaları sırasında davacıya ait telefon kablolarına zarar verdikleri, her ne kadar icra takibinde reeskont faizi talep edilmişse de, eylemin niteliği gereği söz konusu tazminat alacağına yasal faiz yürütülmesinin zorunlu bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile itirazın kısmen iptaline, 121.727.365.-TL alacağa yasal faiz yürütülmek suretiyle takibin devamına karar verilmiş hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacının uğradığı zarar ticari işletmesi ile ilgili olduğu gibi, zarar verici eylemi yapan davalı da dosya içeriği belgelere göre tacir sıfatına haizdir. Bu nedenle tacirler arasında haksız eylem sonucu oluşan zararın reeskont faizi ile talep edilmesinde kanuna aykırı bir yön bulunmadığı gözetilerek 3095 sayılı Yasayı değiştiren 4489 sayılı Yasa hükümleri de gözetilerek kısa vadeli kredilere uygulanan avans faizine hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile yasal faize hükmedilmesi doğru bulunmamıştır.
Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 9.11.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.