Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sorumda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Dava konusu kredi kartı üyelik sözleşmesinde davalının imzasının üst bölümünde yer alan "garanti şerhi" içeriğinden tarafların kefaleti değil garanti sözleşmesini amaçladıkları anlaşılmaktadır

Sözleşmede yer alan "müşterek ve müteselsil borçlu" ibareleri sözleşmenin amaçlanan niteliğini değiştirmez. Başka bir deyişle, BK'nun 18/1 .maddesi gereğince değerlendirildiğinde olayımızda aynı yasanın 141 .maddesinde hükme bağlanmış olan müteselsil borçluluk esaslarının uygulanamayacağı da ortadadır.

Bu itibarla, mahkemece, uyuşmazlığın garanti sözleşmesi hükümlerine göre ek alınıp çözümlenmesinde isabetsizlik görülmemiştir.

Ancak, para. borçlarında da uygulanabileceği kabul edilen B K nün 110 .maddesinde yer alan "üçüncü kişinin fiilini taahhüt" niteliğindeki garanti sözleşmelerinde kefalette olduğu gibi garanti edenin sorumluluk limitinin gösterilmesi zorunlu değil ise de, garanti sözleşmesi belli bir riski garanti etmelidir. Belirsizliğin garantisi olmaz. Hangi riskin garanti edildiği belirlenmeden "doğmuş ve doğacak her türlü borcun garanti edildiğinden söz etmek garanti sözleşmesiyle bağdaşmaz.

Hal böyle olunca, garanti sözleşmesinin düzenlendiği anda garanti edilen edimin belirlenmemiş olması ya da edimi belirlemeye yarayan koşul ve açıklamaların sözleşmede yer almamış bulunması halinde garanti edenin sorumluluğundan söz edilemez.

Garanti sözleşmesi asıl borç ilişkisinden bağımsız bir nitelik taşımakta ise de, asıl borçluya açılan kredi miktarının belli olduğu kredi sözleşmelerinde garanti eden, sözleşmeyi imzalarken garanti ettiği edimin boyutlarını görmekte ve risk gerçekleştiğinde sorumlu olacağı borç miktarını (tazminle yükümlü olduğu zararı) tahmin edebilmektedir. Bu yüzden başlangıçta gerçek iradeyi yansıtan bir sözleşme mevcut olup kredi borcu miktarının ve ferilerinin garanti kapsamında kaldığı açıktır. Ancak, süreli olmayan garanti sözleşmelerinde asıl borçlunun kredi limitinin yükseltilmesi halinde garanti verenin başlangıçtaki kredi borcuna yönelik iradesinin sonradan yükseltilen limiti de kayıtsız şartsız kapsamına aldığı söylenemez.

Garanti verenin, sonradan yapılan limit artanlarından sorumlu tutulabilmesi için sözleşme koşullarındaki bu değişikliklerin garanti verene bildirilmesi ve onun da buna ses çıkarmamış olması gerekir. Garanti verenin muvafakati olmadan akdi ilişkideki koşulların borçlu aleyhine ağırlaştırılması veya borçlunun yeni birtakım yükümlülükler üstlenmesi garanti kapsamı dışında kalır. Zira, BK'nun 44/1. maddesi hükmü ve iyiniyet kuralları karşısında, garanti alan (banka) kendi kusurlu davranışlarıyla borcun artmasına ve rizikonun gerçekleşmesine sebebiyet vermiş olacağından böyle bir durumda garanti edenin artan borçtan sorumlu tutulması düşünülemez.

Mahkemece, bu açıklamalar çerçevesinde araştırma ve inceleme yapılarak hasıl olacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olduğu gibi dava itirazın iptali davası olup, takip tarihindeki borç durumu esas alınarak itirazın iptaline ve takibin devamına dair karar verilmesi gerektiği halde, bilirkişi raporunda yer alan inceleme tarihindeki borç ıraktan esas alınarak hüküm kurulmuş olması da bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin haran istek halinde iadesine, 28.4.2000 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY DÜŞÜNCESİ

Banka ile asıl borçlu arasında, düzenlenen kredi kartı sözleşmesinin aynı zamanda davalı yönünden de garanti sözleşmesi niteliğinde olduğunda ve garanti sözleşmesinin tanımında çoğunluk görüşüne aynen katılıyorum.

Ancak, sayın çoğunluğun "...garanti sözleşmesinin yapıldığı tarihteki kredi koşullan dikkate alınmak suretiyle garanti veren davalıların sorumluluğunun belirlenmesi gerektiği..." yolundaki gerekçesine katılmıyorum. Şöyleki;

Taraflar arasındaki sözleşmede garanti edilen belirli risk kredi kartı ile yapılacak harcamalar ve çekilecek nakdi avanslardır. Garanti sözleşmelerinde garanti edilen risk sınırının önceden belirlenmesi de zorunlu şart değildir. Sözleşmede yer alan doğmuş ve doğacak borç sözcükleri kredi kartı ile yapılacak borcu kastetmektedir. Kaldı ki sözleşmede limit aşımı halinde garanti verenin sorumlu olacağım hükme bağlamıştır. Garanti sözleşmelerinde riskin önceden sınırın parasal olarak belirlenmesinin gerekli olduğunun, kabul etmek sözleşmenin kefelet olduğu sonucunu doğurur. Bu halde taraflar arasındaki kredi kartı sözleşmesinin bir garanti sözleşmesi olmayıp kefalet olduğunun kabul gerekir. Oysa sözleşmenin garanti niteliğinde olduğunda ittifak vardır.

O halde, az yukarıda açıklanan nedenlerle kredi kartı kullanımından doğan tüm borçtan asıl borçlu ile garanti verenin sorumlu olduğunun kabulüne dair yerel mahkeme kararının ONANMASI, gerektiği düşüncesindeyim. 28.4.2000

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972