 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/2297
Karar No : 1998/5622
Tarih : 23.3.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı işçi davalıya ait işyerinde, haftada birkaç gün temizlik işçisi olarak çalıştığı halde bu hizmetinin sigortaya bildirilmemesi nedeniyle- hizmet tesbiti davası açmış, yapılan yargılama sonunda istek doğrultusunda hüküm kurulmuştur. Tesbit davası dilekçesi 7.4.1995 tarihinde davalı işverene tebliğ edilmiştir. Davacı isçi bu tespit davasının açılmasından sonra sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiğini iddia ederek ihbar ve kıdem tazminatı talebi ile bu davayı açmış, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davacının dinlettiği tanık sözleşmenin hangi sebepten feshedildiğini bilmediğini davalı tanıkları ise davacı işçinin işyerine ait anahtarları masanın üzerine bırakarak işyerini terk edip gittiğini söylemişlerdir. Mahkemece davalı tanıklarının anlatımlarına değer verilerek hüküm kurulmuştur. Belirtmek gerekir ki tanıklardan biri işyerinde çalışan müdür, diğerinin de işyerinde çalışan bir başka eleman olduğu anlaşılmaktadır. Tesbit davasının açılmasından ve davalıya o dava dilekçesinin tebliğinden kısa bir süre sonra bu davanın açılmış olması anlamlıdır'. Davacının onca tesbit davası ile sonrada ihbar ve kıdem tazminatı istekleri ile dava açması hakkını arayan bir kişi olduğunu göstermektedir. Somut: olgularla ortaya çıkan olayların gelişimi hizmet sözleşmesini. Davalı işveren tarafından bozulduğu kanaatini kuvvetlendirmektedir. Bir tarafta yazılı ve kesin olgulara d .a yanan belgeler ve davalar mevcut iken işyerinde çalışan kişilerin tanıklıklarına değer verilerek istekilerin reddedilmiş olması hatalıdır. Mahkemece yapılacak iş on yıllık çalışma süresi ve aldığı son ücrete göre ihbar ve kıdem tazminatlarının hesaplanarak hüküm kurmaktan ibarettir. Davacı işçiye çalıştığı gün karşılığı ödenen ücretler belli olduğuna göre bunların aylık tutarı üzerinden bir güne düşen miktar belirlenerek hesaplama yapılıp sonuca gidilmelidir. .
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye idesine, 23.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.