 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E:1997/5197
K:1997/8871
T:23.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine ve özellikle davalı bankanın 31.07.1991 tarihli dilekçedeki kabulüne göre 1.000.000- Libya Dinarının DM'a çevirme işleminde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalı banka alacağına %88 faiz uygulanarak toplam alacak miktarı saptanmıştır. Davalı banka 31.07.1991 tarihli dilekçesinde faiz oranının %88 olduğunu belirtmişse de, bu beyan kredinin açıldığı tarihte uygulanan faiz oranına yönelik olup, bankayı bağladığı kabul edilemez. Bu nedenle barkanın genelgelerine göre değişen faiz oranları dikkate alınarak alacak saptanmalıdır. Mahkemece %88,%93, ve %97 oranlarına göre toplam banka alacağının saptanması için bilirkişi kurulundan ek rapor alınarak varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken, faiz oranı yönünden yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekili hazır bulunan davalı yararına takdir edilen 9.000.000.-TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 23.10.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.