 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E. 1997/1417
K. 1997/3842
T. 10.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KONKORDATO MÜHLETİ DAVASI
İYİNİYET
KARAR ÖZETİ: Konkordato isteminin iyi niyetli olmadığı gerekçesi ile reddine ilişkin ve temyiz edilmeksizin kesinleşen önceki dava sonunda verilen kararın, aynı nitelikte sonradan açılan davaya esas alınmasında bir isabetsizlik yoktur.
(2004 s. İİK. m. 298)
Davacılar tarafından hasımsız olarak açılan konkordato mühleti davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili; müvekkili şirketin 1991 yılında diğer davacıların 1963 yılından beri ticari faaliyette bulunduklarını, piyasada meydana gelen iktisadi kriz nedeniyle taahhütlerini ifa edemez ve alacaklarını tahsil edemez duruma düştüklerini, takipler nedeniyle şirketin faaliyetini devam ettiremez duruma gelme aşamasında olduğunu, şirketin bütün alacaklılarının zarara uğratmamak ve tüm alacaklıların alacaklarına ödemek istediklerini, iflas halinde alacaklıların konkordato sonucu elde edebilecekleri paya oranla çok daha az bir gareme ile yetinmek zorunda kalacaklarını, mühlet ve tasdik için gerekli koşulların bulunduğunu ileri sürerek konkordato mühleti talep etmiştir.
Merci hakimliğince, davacılardan E Ltd. Şti. tarafından daha önce konkordato mühleti talep edildiği ve bu talebin samimi görülmeyerek 1996/ 502 esas sayılı dosyadan reddedildiği, davacının talebinin ödeme düzenine uygun bulunmadığı, talebin samimi olmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz edilmeksizin kesinleşen önceki dosyada borçlu şirketin konkordato talebinin iyi niyetli olmadığı gerekçesiyle mühlet talebinin reddedilmiş olmasına, bu kararın gerekçesi gözetilerek yazılı şekilde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan merci kararının İİK.nun 366. maddesi uyarınca (ONANMASINA), 10.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
