KARAR

Davacı vekili,müvekkilinin 14.05.1986 tarihli Turizm İşletme Belgeli H... Otelcilik A.Ş. Ankara Şubesi işleticisi olduğunu, 2634 Sayılı Turizm Teşvik Kanununun 16. maddesine göre davalının doğalgaz ücretini meskenlere uygulanan en düşük tarife üzerinden hesaplayıp tahakkuk ettirmesi gerektiği halde ve buna göre 09.12.1993-03.04.1995 tarihleri arasında müvekkilinden 3.460.497.556.TL. doğalgaz , bedeli alması gerekirken, 5.002. 112.266.TL. aldığını, l.541.614.710.TL. fazla tahsil ettiğini belirterek müvekkilinin bu miktar kadar davalıya borçlu olmadığının tesbitini ve fazla tahsil edilen l.541.614.710.TL.nın tahsil tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili. davacının 10.12.1993 tarihinde kendi hür iradesiyle mesken dışı olarak iki abonman sözleşmesi imza ettiğini, aboneliğin yapıldığı bu tarihte Turizm işletme belgesi ibraz edilmediğinden doğalgaz tahakkuklarının ticarethane statüsünden düzenlendiğini, davacının kuruma verdiği 30.05.1995 tarihli dilekçe ile turizm işletme belgesini ibraz ederek doğalgaz ücret tarifesinin konutlara uygulanan en düşük bedelinin esas alınmasını talep ettiğini, bu yazılı müracaat üzerine 05.06.1995 tarihinden itibaren 2634 sayılı yasanın 16. maddesine göre işlem yapıldığını, bu nedenlerle davacının açtığı bu istirdat davasının öncelikle l yıllık süre geçtiğinden zamanaşımı nedeniyle reddi gerektiğini, davacının tahakkuk eden fatura bedellerini hiçbir ihtirazı kayıt ileri sürmeksizin ödemiş olması nedeniyle geri isteyemeyeceğini, faiz de talep edemeyeceğini bildirerek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, taraflar arasındaki uyuşmazlığın satış sözleşmesine dayandığından, 10 yıllık zamanaşımına tabii olduğu, davacının abonesi olduğu otelin 14.05.1986 tarihinden beri 2560 sayı ile turizm işletme belgesine sahip olduğu, bu nedenle 2634 sayılı yasanın 16. maddesi gereğince, doğalgaz ücretinin meskenlere uygulanan tarifelerin en düşüğüne göre hesaplanması gerektiği, alınan bilirkişi raporu ile davacının l.624.551.680.TL. fazla ödeme yaptığının belirlendiği gerekçeleri ile taraflar, arasındaki doğalgaz abone sözleşmesi nedeniyle davalıya fazla ödenen l.541.614.710.TL.nın dava tarihinden itibaren % 64 reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.

Davacı şirket davalı ile abonman sözleşmesi yaparken Oteli'nin Turizm Teşvik Belgesi bulunduğundan bahsetmediği gibi,30.5.1995 tarihli dilekçesini verene kadar da bu hakkından bahsetmemiş, ödemeleri yaparken de herhangi bir ihtirazı kayıt ileri sürmemiştir. Bu durumda, davacı şirketin ödemeleri B.K.nün 62. maddesinde yaralan borç olmayan şeyin tediyesi anlamındadır. Aynı kanunun 66. maddesine göre de zamanaşımı süresi ıttıla tarihinden itibaren bir senedir. Mahkemece açıklanan bu yasa hükümleri gözardı edilerek yazılı gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 29.01.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972