 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/989
Karar no : 1995/6187
Tarih : 5.7.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki birleştirilen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı her iki davanın da kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi, içinde davalılardan İdare vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalıların birinci derecede kusurlu olarak meydana getirdikle trafik kazasında, miras bırakanları Sedat M...'nun öldüğünü ve desteğinden yoksun kaldıklarını iddia ederek, maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuşlardır. Davalılar, istenilen tazminat miktarlarının fahiş olduğunu, kusurun ölene ait olduğunu iddia edersek, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece benimsenen bilirkişi raporuna göre davalının %75 kusuruna isabet eden, davacı eş için 451.722.867 TL ..çocuk M... için 94.981.783 TL ..,çocuk Tuba için 104.520.435 TL.maddi ,eş için 30.000.000 TL.., çocuklar için ayrı ayrı 15.000.000 TL. manevi tazminatların davalı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünden olay tarihinden itibaren işleyecekÜ yasal faiziyle birlikte tahsiline, davalı Ahmet G...hakkındaki davanın Anayasanın 129. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, hüküm davalı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü ve dava dışı Bağ-Kur tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davanın tarafı olmayan ve hakkında aleyhine hüküm kurulmayan Bağ-Kur Genel Müdürlüğü vekilinin kararı temyiz yetkisi bulunmadığından, temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2-Davacı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün temyiz itirazlarına gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, mahkemece son kez açılan 29.12.1993 tarihli, kusur raporunun, oluşa ve dosya içeriğine uygun olup, yasal dayanakları da gösterilmek suretiyle düzenlenmiş bulunduğunun, öte yandan davacıların destek zararının hesabına ilişkin 13.6.1994 tarihli bilirkişi raporunun yeterli gerekçeyi içerdiğinin ve isabetli olduğunun
anlaşılmasına göre, bu davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
b-Davacıların mali ve içtimai durumlarının tahkikine ilişkin Karşıyaka Emniyet Müdürlüğünün 19.1.1994 tarihli cevabi yazısından, davacılara Bağ-Kur tarafından dul ve yetim aylığının bağlandığının bildirildiği anlaşıldığından, mahkemece Bağ-Kur Genel Müdürlüğünden davacılara bağlanmış dul ve yetim aylığı olup olmadığı, bağlanmış ise bunların peşin sermaye değeri sorularak, şayet bağlanmış ise dul ve yetim aylığının peşin sermaye değerinin rücua tabi olduğu gözetilerek, davacıların hak kazandığı destek tazminatından düşülmek suretiyle bakiyesine hükmedilmek gerekirken, bu husus gözden kaçırılarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenlerle, Bağ-Kur ü ö nal Müdürlüğü vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, 2 - a nolu bendde açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, 2-b nolu bendde açıklanan nedenlerle hükmün davalı Genel Müdürlük yararına BOZULMASI NA davalı İdarenin peşin harcının istek halinde iadesine, 5.7.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.