 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/4227
Karar no : 1996/194
Tarih : 17.1.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı asıl Zehra T... ile davalı vek. Av.Mustafa B...'ın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazin bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesini süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, 5.10.1993 tarihinde davalı şirkete ait 34 CED 03 plakalı aracın tamamen kusurlu olarak müvekkiline ait 06 MLU 90 plakalı otoya kırmızı ışıkta beklemekte iken arkadan çarparak hasara neden olduğunu belirterek 79.832.000 TL maddi zarar ile 606.000 TL tesbit gideri olmak üzere toplam 80.438.000 TL'nın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, kusuru tamamen müvekkili şirkete ait otonun sürücüsünü yükleyen trafik kaza raporunu kabul etmediklerini olayda davacı tarafın kusurlu bulunduğunu istenen tazminat miktarının fazla olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece benimsenen bilirkişi raporlarına göre 72.430.500 TL.nın olay tarihi olan 4.10.1993 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline fazlaya dair istemin reddine karar verilmiş hüküm davalı şirket vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalı olaya karışan araca ait zorunlu hafi mesuliyet sigortası ile ihtiyari mali mesuliyet sigortası poliçelerini ibraz etmiş olmasına göre, davacının bahsi geçen sigortalardan tazminat alıp almadığı üzerinde durularak almış ise bu miktarlar düşülerek bakiye tazminata hükmedilmesi gerekirken bu yön üzerinde durulmadan yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenle sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bendde açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasına gelen davalı yararına takdir edilen 750.000 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine peşin harcın istek halinde iadesine 17.1.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.