 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/7767
Karar no : 1994/9403
Tarih : 20.10.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR : Olay tarihi 15.1.1984 olup, tarihte yürürlükte olan 6085 Sayılı Yasa hükümlerinin bu dava için uygulanması gerekir. Davacılar tarafından kazayı müteakip, mahfuz tutulan hakla ilgili davanın 4.12.1991 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır. 6085 Sayılı Yasanın uygulama döneminde, olayın suç teşkil etmesi halinde, haksız fiil failine uygulanacak zamanaşımı, B.K.nun 60/2. maddesinde yazılı (5) yıl olup, istihdam eden sıfatıyla araç malikinin sorumluluğu ise (2) yıllık süreye tabidir. Davacıların ceza davasına müdahil olarak katılmış olmaları şayet ceza zamanaşımı dolmuş ise, bir yıllık süreç içinde davanın açılması gerekir. Oysa araç şoförü için ceza zamanaşımı 15.4.1989 tarihinde dolmuşolmakla, bu tarihten sonra gerek araç şoförü, gerekçe araç maliki hakkında açılan, mahfuz tutulan hakla ilgili davanın, zamanaşımı yönünden reddi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulü isabetsizdir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, vekili duruşmaya gelen davalılar yararına takdir edilen 750.000 TL. duruşma avukatlık parasının davacılardan alınarak davalılara ödenmesidir, peşin harcın istek halinde iadesine 20.10.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.