 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E:1994/7309
K:1995/4426
T:23.05.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Davacı vekili, müvekkiline ait aracın 12.11.1993 günü çalındıktan sonra aynı gün 22.30 da hemzemin geçitte yük treniyle çarpışarak kazaya uğradığını, olayın zararlı sonuçları önleyecek teknik önlemleri almayan, geçiti amaca uygun çalışır durumda işletmeyen davalı idarenin tedbirsizliği nedeniyle meydana geldiğini, demiryolundan geçişi engelleyen bariyer ve kara oyundan gelen araçları uyarın ışıklı sistemin çalışmaması, olay yerindeki görevli kulübesinde görevli bulunmamasının davalı idarenin olayda kusurlu olduğunu gösterdiğini, müvekkiline ait araçta meydana gelen hasardan bu nedenle sorumlu olduğunu ileri sürerek 60.450.000 TL nin olay tarihinden itibaren reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, olayda davacıya ait aracın sürücüsünün %100 kusurlu olduğunu, hemzemin geçitin olay sırasında çalışır durumda olduğunu ve bariyerin kapalı durumda bulunduğunu, alkollü araç sürücülerin 18.vagona çarpmalarının da kusurlu olduğunu gösterdiğini, reeskont faizi talebinin yasal olmadığını belirterek davanın reddini istemiş, karşı davasında, kaza sonucunda 18.vagonun ve bariyerin hasar gördüğünü, yolun kapanmasına sebebiyet verildiğini, yol ve traverslerde 5.131.740 TL vagonda 450.000 TL bariyerde 1.329.104 TL yolun kapanışından açılışına kadar yolda bekleyen trenlerin tehir tazminatı 63.210.960 TL zarara uğradığını belirterek toplam 70.121.804 TL nın karşı davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davalı idarenin olayın meydana gelmesinde kusurlu bulunmadığı gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulü ile 6.460.278 TL nın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle karşı davalıdan alınarak karşı davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle, Karayolları Trafik Kanununun 107.maddesi uyarınca davacının kusurlu bulunmasında bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalının temyizine gelince;
Davalı idare karşı davasında trenin tehirinden dolayı zarara uğradığını ileri sürerek 63.210.960 TL nın tahsilini talep etmiştir. Bilirkişi raporunda trenin tehirinden dolayı karşı davacı idarenin zararı bulunduğunu, ancak bu zararın miktarının tayin ihtisası dışında kaldığından tesbit etmelerinin mümkün olmadığı belirtilmiştir. Mahkemece tren tehirinden dolayı idarenin zararı konusunda araştırma yapılmamıştır. Bu durumda davalı idare tarafından dosyaya ibraz edilen 12.04.1993 tarihli fatura da dikkate alınmak suretiyle davalı idarenin trenin tehir edilmesi nedeniyle uğradığı zararın miktarının saptanması için uzman bilirkişi kurulundan rapor alınarak hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 750.000 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, aşağıda yazılı harcın davacıdan alınmasına, davalının peşin harcın istek halinde iadesine 23.05.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.