 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/5616
Karar no : 1995/943
Tarih : 10.2.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmedi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR
Davacılar 5.3.1991 tarihinde açtıkları maddi manevi tazminat davasında, toplam 47.000.000 TL. tazminatın davalılardan müşterekin ve müteselsilen tahsilini talep etmişlerdir. Mahkeme, yaptığı yargılama sonucu verdiği kısa kararda, "davalı Belediye hakkındaki davanın husumetten reddine," hükmedilen tazminatın davalı idareden alınmasına karar vermesine rağmen, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında hükmedilen tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar vermiş, böylece kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki doğmuştur. Bu durumda, Yargıtay içtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 10.4.1992 tarih ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı kararı gereğince bir hüküm oluşturulmak üzere kararın bozulması gerekmektedir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına peşin harcın istek halinde iadesine 10.2.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.