 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E. 1993/873
K. 1993/5720
T. 22.9.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÇALINAN ARAÇLARDAN SORUMLULUK
İŞLETENİN KUSURSUZLUĞU
ATFI KABİL İHMAL VEYA KUSUR
KARAR ÖZETİ 2918 sayılı Kanunun 107. maddesine göre; işleten, aracın çalınmasında kusursuz olduğunu kanıtlarsa sorumlu tutulamaz.
(2918 s. Trafik K. m. 107)
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı dilekçesinde; davalıya ait otonun kendisine ait otoya tam kusurlu şekilde arkadan çarpıp hasarına sebebiyet verdiğini, davalı aracındaki sürücünün kaçtığını, hasarını tespit ettirdiğini belirtip toplam 30.062.000 TL. zararın 6.11 .1991'den itibaren yasal faizi ile birlikte tazminine karar verilmesini istemiştir.
Davalı; otosunu evinin otoparkına park edip bıraktığını, otonun buradan çalındığını, durumu polise bildirdiğini, kusursuz olduğunu belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kusursuzluğunu ispat edememiş olduğuna davalı olarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece olayın, aracın çalınması sonunda çalan kişilerce vukua getirildiğinin kabul edilmesine rağmen, hüküm, otonun çalınmasında davalının kusursuz olduğunun ispat edilemediğine dayandırılmıştır. Nevar ki, mahkemece yapılan araştırma ve inceleme, çalınmada davalının 2918 sayılı Kanunun 107. maddesine göre kusurlu olup olmadığını göstermeye yeterli seviyede değildir.
Şöyle ki; 1. Poliste tutulan 6.11.1991 tarihli görgü tespit ve teslim tutanağında, otonun içinde teyp, kaset vs. gibi eşyalar ile birlikte (anahtar) görüldüğünün belirtilmesine rağmen bu anahtarın otonun kontak anahtarı mı, yoksa davalıya veya kaçan kişilere ait alelade bir anahtar mı olduğu hususu açıklanmış olmayıp, mahkemece de bu konuya ilişkin olarak araştırma yapılmamış olmakla otonun, çalan şahıslar tarafından ne tür bir imkan elde edilip, ne tür bir yöntem kullanılarak çalınmış olduğu anlaşılamamaktadır.
2. Otonun, davacının park ettiği oto park yerinden çalınmış olduğu kabul edildiği halde bu otopark yerinin nitelikleri ve davacının park etmesi sırasında aldığı tedbirlerin neler olduğu da belirlenmiş değildir.
Bu durumda mahkemece yapılması gereken iş; taraflardan yukarıda açıklanan bentlerdeki hususlara ilişkin delilleri sorulup, bildirecekleri deliller" toplanarak, bunların değerlendirilmesi zımnında otonun çalındığı yerde bir keşif yapılması suretiyle bu konularda uzman bilirkişi veya bilirkişilerden otonun çalındığı yerdeki çevresel şartlar ve çalınmayı önleme hususundaki objektif ve makul imkanlar itibarı ile otonun çalınmasında davacıya attı kabil ihmal veya kusur bulunup bulunmadığı hususunda gerekçeli mütalaa veya rapor alınarak sonucuna göre karar vermekten ibaret iken aksipe düşüncelerle yazılı şekilde hüküm oluşturulması isabetsiz olup, davalının temyiz itirazları bu sebeple yerinde olmakla hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ Yukarıda yazılı nedenlerle mahkeme kararının (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 22.9.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.