 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E. 1993/8484
K. 1994/9186
T. 10.10.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TEBLİGAT KANUNU
İDARİ TEBLİGAT
KAZAİ VE MALİ TEBLİGAT FATURA BEDELİ
GECİKME ZAMMI
ÖDEME İTİRAZININ ARAŞTIRILMASI
KARAR ÖZETİ Elektrik dağıtım müessese/erince tebliği gereken faturaların, Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak tebliğ edildiğini gösterir belge bulunmadıkça, tüketici aleyhine sözleşme hükümleri uyarınca fatura bedellerine gecikme zammı uygulanamaz ödeme itirazının araştırılması gerekir.
(7201 s. Tebligat K. m. 1, 45)
[Tebligat Niz.-4/12059 s. (20.8.1959 Ta.) m. 68/2]
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı şirket vekilince temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1-7201 sayılı Tebligat Kanununun 45. ve Tebligat Nizamnamesinin 68. maddesi; idari tebligatı tarif ve düzenlemiş olup, kazai ve mali tebligatın dışında kalan tebligat, idari tebligattır. Yine Nizamnamenin 68/2. maddesinde; idari tebligatta, maddenin içinde bulunduğu fasıl hükümleri ile birinci babın bu fasıla muhalif olmayan hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş olmakla, Tebligat Kanununun 1. maddesinde sayılan idarelerden olan davacı idarece yapılacak tebligatların bu hükümlere uygun olması gerekir.
Elektrik dağıtım müesseselerince, satış tarifesinin 12. maddesi hükmünce düzenlenip tebliği gereken faturaların, muhatap tüketiciye, Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak tebliğ edildiklerini gösterir belge bulunmadıkça, tüketici aleyhine sözleşme hükümleri uyarınca fatura bedellerine gecikme zammı uygulanması olanaksızdır.
2- Davalı duruşmada, tüketim ile ilgili borcunun N A.Ş. tarafından ödendiğini savunmuştur. Konu ile ilgili olarak mahkemece yazılan teskereye, davacı kurumun verdiği cevapta, kısmen ödeme yapıldığı bildirilmiş, fakat yapılan ödeme miktarı hususunda bir açıklamada bulunulmamıştır. Dosyaya ibraz edilen, kurumun N A.Ş.'den tahsil ettiği makbuzların, davada konu edilen borç dönemine ait olup olmadığı hususu da araştırılmamıştır. Diğer taraftan, davalı hakkında N A.Ş.'nin açtığı rücu davası ile Kurum aleyhine açılan davaların da bu davanın sonucuna etkili olup olmadığı yönü üzerinde de durulmamıştır. Mahkemenin, açıklanan bu hususları inceleyerek, ilgili abone dosyasını da celbedip, gerektiğinde tahsil makbuzları üzerinde uzman bilirkişi aracılığıyla inceleme yaptırması ve sonucuna uygun bir karar vermesi gerekmektedir.
SONUÇ Yukarıda iki bent halinde açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 10.10.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.