 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E. 1993/3478
K. 1993/3405
T. 3.5.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İFLASIN AÇILMASI
- ANA ALACAĞIN MASAYA KAYDI
- İŞLEYEN FAİZİN ANAPARA MEYANINDA MASAYA KAYDEDİLEMİYECEĞİ
KARAR ÖZETİ İİK.nun 196. maddesine göre, iflasın açılmasından sonra isteyen faiz alacağı anapara meyanında masaya kaydedilemez. Ancak, bu yoldaki işlemin aynı Yasanın 195. maddesine göre yerine getirilmesi gerekir.
(2004 s. İİK. m. 195, 196)
Taraflar arasındaki masaya kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşuldu:
İcra İflas Kanununun, 3494 sayılı Yasa ile değişik 196. maddesinde, iflasın açılması ile birlikte, iflas masasına giren alacaklara faiz işlemeye devam edeceği, rehinle temin edilmemiş alacaklarda ticari olmayan işlerdeki faiz oranının, (% 30) uygulanacağı ancak, bu maddeye göre alacaklılara tahakkuk edecek faiz ödemelerinin, 195. maddeye göre hesaplanan ana paralar ödendikten sonra bakiyesi üzerinden yapılacağı öngörülmüştür.
Somut olayda, davacı banka vekili müflis şirketten 22.2.1991 ve 27.2.1991 vadeli iki ayrı senetle 100.000.000.- lira. alacaklı olduklarını, bu meblağın faizi ile birlikte tutarı olan 133.530.801.- liranın iflas masasına kaydı için yaptıkları başvurunun 33.530.801.- lira yönünden reddedildiğini ileri sürerek reddedilen alacaklarının da iflas masasına kaydını talep ve dava etmiştir. Davalı iflas idaresi vekilleri ise, ana alacağın masaya kaydedilmiş olduğunu, iflasın açılmasından sonra işleyecek faizin, İcra İflas Kanununun 196. maddesi uyarınca işleme tabi tutulması gerektiğini, kaldı ki talep edilen faizin de anılan maddedeki oran aşılarak fahiş hesaplandığını savunup davanın reddini istemiştir.
Dava sebebiyle mütalaasına başvurulan uzman bilirkişi 18.5.1992 günlü raporunda davacı bankanın, iflas tarihi olan 8.2.1991 tarihi itibariyle alacağının 100.000.000.- lira olduğunu, kayıt dilekçesinin düzenleme günü olan 29.5.1991 tarihi itibariyle ise % 99 temerrüz faizi üzerinden hesaplanan alacağın 126.565.000.- liraya baliğ olacağını bildirmiştir.
Yukarıda değinilen İİK.nun 196. maddesinin açık hüküm karşısında, iflasın açılmasından sonra işleyen faizin aynı Yasanın 195. maddesi uyarınca hasaplanan anapara meyanında masaya kaydının mümkün olmadığı, bu yoldaki işlemin anılan madde çerçevesinde yerine getirilmesinin gerektiği düşünülerek iflasın açılmasından sonraki devreye ait faiz istemine ilişkin davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulünde isabet görülmediği gibi, 196. maddenin açık hükmü karşısında iflasın açılmasından sonraki dönem için % 99 oranı üzerinden yapılan hesap sonucu bulunan faiz alacağının masaya kaydına karar verilmiş olması da kabul şekli bakımından doğru görülmemiştir.
SONUÇ Yukarda açıklanan nedenlerle yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı taraf yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 3.5.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.