 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E: 1992/5779
K: 1992/4860
T: 08.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı dava dilekçesinin reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyizen edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan kimse gelmemiş olduğundan incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Açılan davaya karşı süresi içinde verilen cevap dilekçesinde davalının ticari işletmesinin bulunduğu merkezin İstanbul'da olup, yetkili mahkemesinde İstanbul Mahkemeleri olduğundan bahsile yetki itirazında bulunulmuş, mahkemece, davada Yunanistan Kanunları'nın uygulanacağından bahisle yetkili mahkemenin Yunanistan Mahkemeleri bulunduğu yolunda yetkisizlik kararı verilmiştir. Öncelikle yetkiye ilişkin itirazda davalı, HUMK.'nun 23/son maddesi uyarınca yetkili mahkemeyi doğru olarak bildirmeye mecburdur. Mahkemenin tarafların yetkiye ilişkin bu beyanları ile bağlı bulunduğu ve bunun dışında yetkili bir mahkeme saptanıp, buna göre yetkisizlik kararı verilmeyeceğinin gözetilmemesi isabetsizdir.
2- 2675 Sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve usul Hukuku Hakkında Kanun'un 27. maddesine göre "Türk mahkemelerinin milletlerarası yetkisi iç hukukun yer itibariyle yetki kuralları tayin eder. " Bu hüküm de gözetilmeden, davanın Yunan mahkemelerinde görülmesi gerektiğine ilişkin karar da yanlıştır.
SONUÇ: : Yukarıda yazılı nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, vekili gelmeyen davacı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istehalinde temyiz edene iadesine 8.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
