 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E: 1992/5379
K: 1993/5100
T: 09.07.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki kaydı - kabul davasının yapılan yargılamasında mahkeme ilamında yazılı nedenlerde dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : 1- Davacı, davalı ile arasındaki akdi ilişkiden doğan yabancı para alacağının masaya kaydı için müracaat ettiği tarihte Türk parasına çevirerek kaydığını istediğine ve B.K.nun 83/1., 2. Maddesi'nden dolayı alacağın yabancı para olarak talep edebilme hakkını bu tarih itibariyle Türk parası karşılığı olarak kullanmış olması nedeniyle bir yabancı paranın masada yapılacak fiili ödeme tarihindeki kur farkının ödenmesini talebe imkan vermeyeceğine, ancak B.K.nun 105.Maddesi'ne göre munzam zarar koşulları çerçevesinde ayrıca talep edilmesinin mümkün bulunmasına nazaran, davacının aşağıdaik bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Taraflar arasındaki ilişki, bedeli yabancı para olarak gösterilen bonolardan doğmuş bulunmasına göre, bonolarının kefili olan davalı, lehtarı olan davacıya bono bedellerini yabancı para ile ödeme borcu altına girmiş bulunmaktadır. Bu durum taraflar arasındaki akar ilişkinin bir gereği olup ödeme şeklinin yabancı para olarak kararlaştırılmış olması nedeniyle davacının alacağının iflas masasına yabancı para olarak (olayda kısmen A.B.D. Doları ve kısmen de D.M) kaydettirme hakkı bulunmaktadır. Hal böyle iken davacının yabancı para alacağını masaya kaydettirmek için müracaat ederken, Türk parasına çevirerek Türk parası karşılığının kaydını istemiş olması, davacının B.K.'nun 83/f.2. Maddesi hükmünden doğan hakkından baştan beri vazgeçtiğini ve dolayısı ile iflas tarihindeki Türk parası karşılığının masaya kaydı gerektiği sonucunu doğuramaz. Bu itibarla mahkemece yabancı para alacağının masaya Türk parası olarak kaydı için yapılan müracaat tarihindeki karşılığı bununarak, bu miktarın masaya kayıt ve kabulüne karar verilmek gerekirken, yazılı olduğu şekilde iflas tarihindeki karşılığının kayıt ve kabulüne karar verilmiş olması isabitsizdir.
SONUÇ: : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 9.7.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
