 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E: 1992/455
K: 1992/3515
T: 13.07.1992 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Mahkemece hükmüne uyulan Yargıtay bozma kararında belirtildiği üzere davada ispat külfeti davalıya ait olup, bu konuda davalının HUMK.nun 288. maddesindeki koşullara göre savunmasını kanıtlayamaması nedeniyle davacıya yemin teklif hakkının hatırlatılarak sonucuna ulaşılması gerekmektedir. Davacının dava aşamasında ölmesi üzerine bu yemin HUMK'nun 345. maddesinin ikinci cümlesinde yazılı olduğu üzere, "Bir kimsenin birşeyi bilmesi zatından sadır olan fiil nevinden addolunur" hükmü gereğince mirasçılarına tevcih edilebilir.
Mahkemenin ayni maddenin 1. cümlesini gözeterek ve yeminin imkansızlığından bahisle ispat külfetini ters çevirip davalıya yaptırılan yemine göre hüküm kurulması yanlıştır.
SONUÇ: : Yukarıda yazılı nedenlerle kararın davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine 13.7.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|