 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E. 1992/1166
K. 1992/937
T. 26.3.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KARAYOLLARI TRAFİK KANUNU
- AMME ALACAKLARININ TAHSİLİ
ÖZET : Amme alacaklarının tahsili hakkındaki 6183 sayılı Kanun özel nitelikte olup, açık bir gönderme olmadıkça İİK.nun bu konuya ilişkin maddelerinin uygulanması mümkün değildir. Kaldı ki, 6183 sayılı Kanunda; takibi açan, yürüten, haczi uygulayan ve satışı gerçekleştiren vergi dairesidir.
Satışa ve bedeli paylaşmaya konu olan mal, kara taşıt aracı olup, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 18.6.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3176 sayılı Kanunla değişik 20/d maddesi hükmünce, satış ve devri noterce düzenlenecek resmi senede dayanmadıkça hukuken geçersiz sayılmış ve aynı maddenin (e) fıkrasına göre, resmi senetle yapılacak satışların bir ay içinde sicil kaydına intikal ettirilmemesi cezai müeyyideye bağlanmıştır.
(2918 s. Trafik K. m. 20/d, e)
(6183 s. AAK.)
Maliye Hazinesine izafeten İstanbul Muhakemat Müdürlüğü vekili ile Ankara M......... Araçlar Tic. A.Ş. vekilleri aralarındaki sıra cetveline itiraz davası hakkında (İstanbul 2. İcra Tetkik Mercii Hakimliği)nden verilen 30.10.1991 tarih ve 247-1255 sayılı hükmün Dairenin 19.12.1991 tarih ve 51/51 sayılı ilamiyle ONANMASINA karar verilmişti. Süresi içinde davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşuldu:
İcra Müdürlüğünce düzenlenen sıra cetvelinin iptaline ilişkin olmak üzere Hazine vekili tarafından ileri sürülen şikayet; yerel mahkemece, şikayetçi Hazinece vasıta üzerine fiili haciz uygulanmadığı, sırf kanıt üzerine konan haczin maddi hukuk açısından menkul mal üzerine bir haciz sayılamayacağı ve 6183 sayılı Kanunun 84 ve İİK.nun 106 ve 110. maddelerine göre satışın bir yıl içinde istenmediğinden haczin hükümsüz kaldığı gerekçesiyle reddedilmiş ve karar Dairemizin 19.12.1991 gün, esas: 51, karar: 51 sayılı ilamıyla onanmıştır.
Amme Alacaklarının Tahsili Hakkındaki 6183 sayılı Kanun, özel nitelikte olup, açık bir gönderme olmadıkça İİK.nun konuya ilişkin maddelerinin uygulanması mümkün değildir. Anılan Yasanın 84. maddesinde haczin yapıldığı tarihin üçüncü gününden itibaren üç ay içinde haczedilen şeyin satışının yapılacağı belirtilmiş ise de belli süre içerisinde satış ifa edilmediği veya istenmediği takdirde haczin düşeceğine dair bir hüküm yoktur. Kaldı ki 6183 sayılı Kanunda takibi açan, yürüten, haczi uygulayan ve satışı gerçekleştiren vergi dairesidir. Bu sebeple, hacizden sonra ayrıca satış için istek aranmasına gerek yoktur.
Ayrıca, satışa ve bedeli paylaşmaya konu olan mal, kara taşıt aracı olup, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 18.6.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3176 sayılı Kanunla değişik 20/d maddesi hükmünce, satış ve devri noterce düzenlenecek resmi senede dayanmadıkça hukuken geçersiz sayılmış ve aynı maddenin (e) fıkrasına göre, resmi senetle yapılacak satışların 1 ay içinde sicil kaydına intikal ettirilmemesi cezai müeyyideye bağlanmıştır. Görülüyor ki yasa, kamu yararı yönünden kara taşıt araçlarının Devletin denetiminde satışın ve sicil kayıtlarının tutulmasını sağlamış olmakla araçların sicil kaydına mülkiyet belgesi değeri vermiştir. Bu durumda, zilyetliği mülkiyet karinesi olarak kabul edilemeyecek olan kara taşıt araçları için sicil kaydına konulacak haczin, mülkiyet tasarrufunu kısıtlaması yönünden hukuken geçerli bir el koyma ve haciz olarak kabulü gerekir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle yerel mahkeme kararının ONANMASINA ilişkin Dairemiz ilamında yanılgıya dayanıldığı anlaşılmakla, onama kararının kaldırılmasına ve mahkeme kararının BOZULMASINA karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: : Karar düzeltme isteminin kabulüne İstanbul 2. Mercii Hakimliği kararının ONANMASINA ilişkin Dairemizin 19.12.1991 gün, esas: 51, karar: 51 sayılı onama kararının kaldırılarak mercii kararının şikayetçi Hazine yararına BOZULMASINA, 26.3.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
