İçtihat Özeti : Mahkemece istem de dikkate alınarak, ortak bahçenin dava konusu edilen kısımlarındaki demir parmaklıklar arasında kapıdan tüm maliklerin geçişinin sağlanmasına yönelik kapı kilidinin açık tutulmasına ve bu şekilde müdahalenin önlenmesine karar verilmelidir.

Davaya konu giriş kapısı ve holündeki projeye aykırılığın davalılar tarafından giderilmesine karar verilebilmesi için bunu onların yaptığının kanıtlanması gerekir.

Dava dilekçesinde ve karşı dava dilekçesinde projeye aykırılıkların giderilerek eski hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın ve karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.

Ancak;

1- Davacı Esma'nın davalılar Sibel, Yavuz Selim ve Elif hakkında açtığı dava dilekçesinde ortak bahçenin yan ve arka cephesinin davalılarca demir parmaklıklar ile çevrilerek kapısının kilitli tutulması suretiyle davacı bağımsız bölüm malikinin bu ortak yeri kullanmasının engellendiği ileri sürülerek bu müdahalenin önlenmesi istenilmiş olup yerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen raporlarda ve özellikle tespit raporunda davacının bu yöne ilişkin savı doğrulandığına göre mahkemece istem de gözönünde tutularak ortak bahçenin dava konusu edilen kısımlardaki demir parmaklıklar arasındaki kapıdan tüm kat maliklerinin geçişlerinin sağlanmasına yönelik kapı kilidinin açık tutulmasına ve bu şekilde müdahalenin önlenmesine hükmedilmesi gerekirken anataşınmazdaki bağımsız bölüm maliklerinin can ve mal güvenliği açısından konulmuş bulunan sol yan ve arka bahçe demir parmaklıkların sökülmesine hükmedilmesi,

2- Yukarıda sözü edilen dava dilekçesinde tarafların bağımsız bölümlerinin yer aldığı yapının ana giriş kapısının 0.50 m2 geriye çekilerek ana giriş holü atanının küçültüldüğü öne sürülmüş ve projeye aykırı bu değişikliğin eski hale getirilmesi istenilmiş, bilirkişi raporlarında da bu projeye aykırılık aynen tespit edilmiştir. Davalılar yargılama sırasında sözü edilen projeye aykırı değişikliğin kendileri tarafından yapılmadığını, bu konuda eylemleri olmadığını, bunun anayapının inşaası sırasında gerçekleştirildiğini savunmuşlardır. Dava konusu olan ana giriş kapısı ve giriş holünün ortak yer niteliğinde bulunduğunda kuşku yoktur. Kat Mülkiyeti Yasasının 19. maddesinin 1. fıkrası hükmü uyarınca kat malikleri ana taşınmazın mimari durumunu ve sağlamlığını titizlikle korumakla yükümlü oldukları gibi tüm kat maliklerinin rızası bulunmadıkça ortak yer ve tesislerde değişiklik yapılamaz. Yapılmışsa ve bu da projeye aykırı ise projeye uygun hale getirilmesi ve bunun gerektirdiği giderlerin de anayapıdaki tüm kat maliklerince karşılanması gerekir. Yeter ki projeye aykırılığı kat maliklerinden biri veya birkaçı gerçekleştirmiş olmasın. Böyle bir durumda eski hale getirme işleminden ve giderlerinden tüm kat malikleri değil salt projeye aykırı davranan kişiler sorumlu olacaktır. Öyle ise dava konusu edilen ana giriş kapısında ve holündeki projeye aykırılığın davalılar tarafından giderilmesine karar verilebilmesi için bunun onlar tarafından gerçekleştirilmiş olduğunun saptanması gerekir. Davalı tarafça yargılama sırasında ve ayrıca temyiz aşamasında ileri sürüldüğü gibi sözü edilen projeye aykırılığın doğrudan davalı kat maliklerince değilde anayapının başlangıçtaki inşaası sırasında yüklenici tarafından yapıldığı ve davalıların bağımsız bölümlerini edindikleri sırada da giriş kapısı ve holün aynı şekilde olduğu ileri sürüldüğüne göre mahkemece bu konuda kanıtların toplanıp gerektiğinde bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle durumun açıklığa kavuşturulmasından sonra yukarıdaki esaslar da dikkate alınarak oluşacak sonuç doğrultusunda hüküm kurulması gerekirken, ana taşınmazın giriş kapısını davalılar Sibel, Yavuz Selim ve Elif tarafından eski hale (projeye uygun duruma) getirilmesine karar verilmiş olması,

Doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASI N A), temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 09.03.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972