Dava dilekçesinde ortak yerin, masrafı kat maliklerine ait olmak üzere onarılması istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin çatı al tındaki işyerinin maliki bulunduğunu diğer davalıların da binadaki değişik bağımsız bölümlerin maliki olduklarını, binanın çatısının tamire muhtaç olduğunu yağan yağmur sularının müvekkilinin işyerine aktığını, çatının tamir ettirilmesi gerektiğini ancak diğer maliklerin buna yanaşmadığını, Ankara 12. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2001/380 D.İş sayılı tespit dosyasında bilirkişi raporu ile bu durumun belirlendiğini ve onarım için 3.250.000.000.- TL. harcanması gerektiğinin açıklandığını, kış mevsiminin yaklaşması nedeniyle müvekkilinin çatının onarımına başlamış olduğunu ancak diğer kat maliklerinin buna hiçbir katkı sağlamadığını ileri sürerek davalıların bu olumsuz tutumları karşısında binanın ortak yerlerinden olan çatının tamiri ve buna dayalı masrafların kat maliklerince karşılanmasını istemiştir.

Davaya dayanak yapılan tespit dosyası içerisinde mevcut 12.9.2001 tarihli bilirkişi raporunda, çatının alanının yaklaşık 650 m2 ve binanın 25-26 yıllık yapı olduğu, çatı arasında izolasyon malzemesinin serili olmadığı, birkaç payende dışında dikmelerde payende bulunmadığı ve bu nedenle çatının bel vermiş bulunduğu, kiremit altı kerestelerinin çürümüş ve gökyüzünün görünmekte olduğu; yeryer deliklerin bulunduğu, kiremitlerin erimiş ve çürük olduğu eğimin kalmamişcolduğu, omurgaların, mahyaların tamamen sıvasız olduğu, baca diplerinin çinkosuz, yatay yağmur oluklarının bozulmuş ve fonksiyonunu yitirmiş olduğu ve bunlara bağlı olarak çatı altına isabet eden işyerinde duvarların ve tabanın yer yer akmış ve çiçeklenmeye yüz tutmuş bulunduğu, çatının acilen esaslı bir tamire muhtaç olduğu, tüm kerestelerinı kiremitlerin, yağmur oluklarınını omurga ve mahyaların, bacaların, çatı arası dikme ve payandaların yeniden esaslı şekilde onarılması gerektiği kanaatine varıldığı ve ayrıca bu işler için 3.250.000.000 TL. gerektiği belirtilmiştir.

Mahkemece yerinde yaptırtılan inceleme sonunda düzenlenen 25.4.2002 tarihli raporda binada mevcut eski çatının esaslı onarım amacıyla tamamen sökülerek iptal edildiği ve kesin çözüm için bina kenarlarıpa 50 cm yüksekliğinde duvar örülerek çevrildiği, çatı

tabanına ortalama 10 cm yüksekliğinde meyil betonu dökülerek açık teras haline dönüştürüldüğü, beton. üzerine izolasyonun yapılmadığının belirlendiği açıklandıktan sonra tespit raporunda belirlenen 3.250.000.000 TL. çatı onarım giderinden davacı ve davalıların arsa paylarına isabet eden miktarlar gösterilmiş ve ayrıca çatıya keçe üzerine şap betonu atılması, mozaik kaplama yapılması ve teras haline getirilmesi için gereken diğer işler bakımından 16.786.312.000 TL. masraf gerektiği, bundan da davacı ve davalı kat maliklerinin arsa payları oranında sorumlu tutulması halinde her birine isabet edecek miktar ayrı ayrı gösterilmiştir.

Davalılar savunmalarında davacının kendilerinin rızasını almadan çatıyı söktüğü ve teras haline, dönüştürmek için çevresine duvar yapıp tabanına beton döktüğünü bunun üzerine kendilerinin dava açarak projeye ve yasaya aykırılık oluşturan bu müdahalenin önlenmesini istediklerini olmayan çatının onarılmasının söz konusu olamayacağını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.

Davalıların savunmalarında belirtilen ve dosya içerisinde mevcut Ankara 14.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2002/684 esas sayılı dosyasının incelenmesinde, yargılama sonunda mahkemece çatının sökülmesinden sonra teras haline getirilmesi için yapılan imalatın kaldırılarak projeye uygun hale getirilmesine karar verildiği ve bu kararın Yargıtay' ca 22.4.2003 tarihinde onanıp kesinleştiği anlaşılmıştır.

Mahkemece davacı hakkında verilip kesinleşen hüküm gereğinin yerine getirilmeaıği ve bunun için bir girişimin de söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kat Mülkiyeti Yasasının 19.maddesi hükmüne göre kat malikleri anagayrimenkulün bakımına ve mimari durumuyla, güzelliğini ve sağlamlığını titizlikle korumaya mecbur oldukları gibi aynı yasanın 20.maddesinin (b) bendi hükmüne göre de aralarında başka bir anlaşma olmadıkça anagayrimenkulün ortak yerlerinin bakım, koruma ve onarım giderlerine kendi arsa payları oranında katılmakla yükümlüdür.

Somut olayda dava konusu çatının fonksiyonunu yerine getirmeyecek derecede yıpranıp hasarlı olduğu ve esaslı bir onarım gerektirdiği tespit dosyası içerisindeki bilirkişi raporuyla sabittir. Her ne kadar davacı, diğer kat maliklerinin rızasını almadan çatıyı tamamıyla söküp bunun yerine açık teras yapma girişiminde bulunup bir takım işlemler yapmış ise de bu nedenle yaptığı imalatın kaldırılıpçatının eski hale getirilmesine mahkemece karar verilmiş ve bu karar kesinleşmiştir. Bu karar gereğince çatının eski hale getirilmek üzere yeniden yapım giderinin, çatının, sökülmeden önceki harap, durumu, nedeniyle yapılacak esaslı onarımının gerektirdiği masraf kadarından bütün kat maliklerinin arsa payları oranında sorumlu tutulmaları gerekir,

Bu bakımdan, kesinleşen karar uyarınca o davanın davalısı olan bu davadaki davacının sorumluluğunun çatının sökülmeden önceki harap haline getirilmesinin gerektirdiği masrafla sınırlı olacağı gözetilmeden yerinde olmayan gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Mahkemece, aradan geçen uzun süre içinde giderlerin artacağı da gözönünde tutularak tespit raporunda belirtilen durumdaki çatının esaslı onarımı için gerekli masrafın yeniden bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle tespit ettirilip sonucuna göre yukarıda açıklanan esaslar çerçevesinde hüküm kurulmalıdır.

Kabul şekline göre de;

Avukatlık Yasasının 168.maddesinde yargı yerlerindeki işlemlerle, diğer işlemlerden alınacak avukatlık ücretinin asgari haddini gösteren Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin hazırlanacağı öngörülmüş olup bu ücrete avukatlık ücretinin dışında kalan katma değer vergisi uygulanacağına ilişkin bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Mahkemeler, yasa hükümleriyle bağlı olup yasada yer almayan bir hususu düzenleyen tarifeye göre karar vermeleri hukukun genel kurallarına aykırılık teşkil eder.

Buna göre mahkemece salt Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde gösterilen vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yasada öngörülmeyen Katma Değer Vergisinin de bu ücrete

eklenmesi yolunda hüküm kurulması da usul ve yasaya aykırıdır.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyizi tirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.11.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi. .

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972