 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E : 2001/9254
K : 2001/10093
T : 12.11.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde itirazın iptali ve inkar tazminatı istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetline gidilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle Kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Kat Mülkiyeti Kanununun 20.maddesi hükmüne göre, kat maliklerinden her biri ortak gider ve avans payını zamanında ödememesinden dolayı geciktiği günler için aylık %10 hesabı ile gecikme tazminatı ödemekle yükümlüdür.
Yasanın bu hükmünden farklı bir uygulama yapılabilmesi için bu hususta yönetim planında bir hüküm bulunması veya kat malikleri kurulunun oybirliği ile verilmiş bir kararı olması gerekir. Bütün kat maliklerinin oybirliğiyle verilmiş olması da, bu konuda verilmiş bir karara olumlu oy kullanarak katılmış olan kat maliki bu kararın sonucuna katlanmak zorunda ise de kararın alındığı, toplantıya katılmayan veya karşı oy kullanan kat maliki yasanın öngördüğü miktarın üstündeki gecikme tazminatından sorumlu tutulamaz.
Buna göre davalının Haziran-Kasın 2000 tarihleri arasındaki aidat borcundan dolayı %10 gecikme tazminatı uygulanması gerekirken davalı yönünden bağlayıcılığı olmayan kat malikleri kurulu kararına dayanarak aylık %15 üzerinden hesaplama yapan bilirkişi raporu esas alınarak fazla gecikme tazminatına hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.11.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Kira tesbit davaları eda davasının öncüsü olmakla beraber taşıdığı özellik ve sözüedilen içtihatları birleştirme kararı gereğince eda davası ile birlikte sonuçlandırılmaları mümkün değildir. Mahkemece (bu nedenlerle) hem edaya hem de tesbite karar verilmesi bozma nedenidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 23.1.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.