 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E : 2001/5323
K : 2001/5591
T : 4.6.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KAT MÜLKİYETİ KANUNU
- ORTAK YERLERİN KULLANIMI
- TABELA ASMA
ÖZETİ : Kat mülkiyeti kanununun 4.maddesine göre ortak yerlerden olan dış cephe duvarlarını kullanmak ve faydalanmak konusunda 16.madde hükmü uyarınca arsa payı oranında hak sahibi olan kat malikini bu haklarını kira sözleşmesi ile devralan kiracının kullanması mümkündür. Yargıtayın yerleşmiş uygulamalarında kiracıların doğrudan kullanım ve faydalanma haklarının ilgilendiren bu konularda dava açabilecekleri kabul edilmektedir. İşyeri niteliğindeki bağımsız bölümü kira sözleşmesi ile kullanmakta olan kişinin binanın bağımsız bölümüne tavan, taban ve yan duvarlar ile bağlantılı ortak yerlerinde uygun bir yere tanıtıcı nitelikte tabela asmasından her iş sahibi gibi doğal hakkıdır.
Dava dilekçesinde davalıya ait tabelanın kaldırılması istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan soma dosyadaki bütün kağıtlar, okunup gereği düşünüldü:
Davacı dilekçesinde, işyeri olarak kullandığı dükkanın tanıtıcı tabelasını asmak için dükkanın caddelere bakan her iki cephesinin tavan betonu boyunca davalının astığı büyük boy tabelaları ile kapatılmış olması nedeniyle yer kalmadığını ve bunun mahkeme aracılığıyla yaptırılan tesbit ile sabit bulunduğunu bu nedenlerle yukarı katlardaki iş yerlerinin tabelalarını birer kat üste kaydırılması sureti ile kendisine yer boşaltılmasına veya en azından dükkan üstüne rastlayan iki cepheye davalı tarafından asılan büyük boy tabelaların müşterek olan bina cephelerinin hakkaniyet ilkeleri çerçevesinde kullanılmasına imkan vermek üzere kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir. Son oturumda da bu yerden kısmi yararlanma talebinde bulunmuştur. Mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda tabela asılmak istenen yerin bağımsız bölümün plan sınırı dışında ve ilişkide bulunmadığı ortak yer olduğu gerekçesiyle davacı kiracının davasını kabul edilemiyeceğini kanaati bildirilmiş mahkemecede bilirkişinin bu raporu esas alınarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kat Mülkiyeti Kanununun 4.maddesine göre ortak yerlerden olan dış cephe duvarlarını kullanmak ve faydalanmak konusunda, aynı maddenin 16.maddesi hükmü uyarınca atsa payı olanımla hak sahibi olan kat malikinin bu haklarını (kira sözleşmesi ile devralan kiracının kullanması mümkündür. Yargıtay'ın yerleşmiş uygulamalarında da , kiracıların doğrudan kullanım ve faydalanma haklarını ilgilendiren bu konularda daya açabilecekleri kabul edilmektedir.
İşyeri niteliğindeki bağımsız bölümü kira sözleşmesi ile kullanmakta olan kişinin binanın bağımsız bölümüne tavan, taban ve yan duvarlar ile bağlantılı ortak yerlerinde uygun bir yere tanıtıcı nitelikte tabela asmasında her iş sahibi gibi doğal hakkıdır. Somut olayda da davacının tabela asmasına imkan verilmesini istediği cepheler icarında bulunan bağımsız bölümün tavan betonunun uzantısında olup bağlantı mevcuttur. Açıklanan bu yasal ve fiili durum karşısında mahkemece davacının tabelasını dükkanın üstündeki dış cephelere davalı ile eşit şartlarda asıp kullanmasını mümkün kılacak bir çözüm için bilirkişiden raporu alınıp bunun sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçelerle davanın reddi yolunda hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nin 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine 4.6.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.