 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E : 2000/7923
K : 2000/8489
T : 11.9.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde intifa hakkının ödenebileceğinin tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
İzmir Asliye 12.Hukuk Mahkemesinin 30.12.1996 günlü ve 1994/937 Esas 1996/1250 sayılı -hükmü ile Mehmet A... ve Hakime A...'un "Emin Zade Hacı Ahmet Ağa Vakıflarının gaile fazlasına hak kazanmış vakıf evladı olarak kabulüne" karar verilmiş bu karar dairenin 1.7.1997 günlü 1997/4354-6922 sayılı kararı ile "bu kişilere bir ödeme yapılıp yapılmayacağı gaile fazlasının mevcudiyetine bağlı olup, belirlenmesi Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait olduğu" gerekçesi ile onanmış karar düzeltme istemi dahi reddedilerek mahalli mahkeme kararı kesinleşmiştir.
Aynı davacılar aynı davalıya karşı (Vakıflar Genel Müdürlüğü) aynı konuda (vakfiyelere göre intifa hakkının ödenebileceğinin tesbit edilmesi) temyiz konusu karara esas alınan davayı açmışlardır.
HUMK.nun 237.maddesine göre iki tarafın, dava konusunun ve dayanılan sebebin aynı olması durumunda kesin hüküm sözkonusudur. Yukarıda belirtildiği gibi İzmir Asliye 12.Hukuk Mahkemesinde verilen karar bu dava açısından taraf, konu ve dava sebebinin aynı olması sebebiyle kesin hüküm niteliği taşımakta olduğundan davanın reddi gerekirken yazılı olduğu şekilde kabulü doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.9.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.