ÖZET : Mevzuatta, vakıf yöneticilerinin görevden uzaklaştırılmalarına dair hakime takdir hakkı tanındığından, hakimin her eylemi ayrı ayrı değerlendirerek, olayın oluş biçimi, aykırılığın niteliği, aykırılıkta ısrar, iyiniyet, eylem-yaptırım dengesi gibi unsurları dikkate alarak karar vermesi gerekir.

 

Dava dilekçesinde vakıf yöneticilerinin görevden uzaklaştırılmaları istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından  temyiz edilmiştir.

 

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

 

Anayasanın Temel Haklar ve Ödevler konusunu düzenleyen ikinci kısmında yer alan 33. madde, "Dernek kurma hürriyeti" başlığını taşımakta ve sonuncu fıkrasında, bu madde hükümlerinin vakıflarla ilgili olarak da uygulanacağı belirtilmektedir. Vakıflara ilişkin kurallar yorumlanırken, kurumun anayasal özelliğinin gözetilmesi, vakıf kurma ve yönetme işlemlerinin, bu özgürlüğü zedeleyecek biçimde sınırlandırılmasına yol açılmaması gerekir.

 

Medeni Kanunun 79. maddesi, mahkemelerin Tüzükte gösterilen sebeplere dayanarak teftiş makamının yapacağı başvuru üzerine, duruşma yaparak idarecileri işten uzaklaştırılabileceğini öngörmekte, Tüzüğün 23. maddesinde de uzaklaştırmayı gerektirecek haller sayılmaktadır. Anayasaya, kanuna ve hukuka uygun olarak vicdani kanaatlerine göre hüküm verecek olan hakimlere, anılan maddenin hiç bir takdir hakkı tanımadığının kabulü, bu konularda yargıyı, teftiş makamının onay mercii haline getirir; yargılama kavramıyla bağdaşmaz; Tüzüğe aykırı en ufak bir ayrıntı nedeniyle, idarecilerin görevlerinden alınmaları sonucunu doğurur.

 

Vakıf idarecilerinin görevlerinden uzaklaştırılmalarına ilişkin Medeni Kanununun 79. ve Türk Medeni Kanunu Hükümlerine Göre Kurulan Vakıflar Hakkında Tüzüğün 23. maddelerinde, mahkemelerce yöneticilerin işten "uzaklaştırılabileceği" ya da görevden 'alınabileceği" belirtilmek suretiyle, bu konuda hakimlere takdir hakkı tanındığına işaret edilmiştir. Şu halde, hakimin her eylemi ayrı ayrı takdir etmesi, olayın duş biçimi, aykırılığın niteliği, aykırılıkta ısrar, iyiniyet, ölçülülük, eylem-yaptırım dengesi gibi unsurları dikkate alması gerekir.

 

Somut olayda davalıların, vakfa ait telefon görüşme bedellerini zamanında ödemediklerinden, üç mlyon ceza ödenmesine neden oldukları, 1994, 1995 ve 1996 yıllarına ait teftiş denetim paylarını süresinde ödemedikleri, bir önceki teftiş döneminde yapılan uyarılara itibar etmedikleri ve belgesiz harcama yaparak vakfı zarara uğrattıkları ileri sürülerek görevden uzaklaştırılmaları istenmiş ise de; bilirkişi raporundan anlaşıldığına göre, denetim payları geç de olsa yatırılmış, denetim raporunda tavsiye konusu edilen noksanlıkların giderilmiş, hatalı ödemelerden kaynaklanan ve cezai şart niteliğindeki paralar vakfa gelir kaydedilip bu işlere sebebiyet veren vakıf çalışanı görevden alınmıştır. İleri sürülen hususların mahiyetleri itibarıyla fazla önem arzetmeyen hesap, iş ve işlemlere ilişkin olması, hataların telafisi için çaba gösterilmiş bulunması dava konusu eylemlerin kasta dayalı olmayıp, mazur görülebilir ihmallerden kaynaklanması karşısında mahkemece davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.

 

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı deliller ile kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün (ONANMASINA), bakiye onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 31.1.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972