 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E : 1999/15414
K : 1999/16681
T : 23.12.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde hakimin müdahalesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm bir kısım davalılar vekili taralından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde, davacının maliki bulunduğu arsa üzerinde 42 daire 2 dükkandan oluşan apartman bloku ile 44 dükkandan oluşan çarşı bloku inşaatına 1982 yılında başlandığı, apartman blokunun tamamlanıp üzerinde kat mülkiyeti kurulduğu, çarşı blokunun ise kaba inşaat seviyesinde kaldığı, çarşı blokunun 15 yıl önceki mimari anlayışa uygun projesine göre tamamlanması halinde işlevini yerine getiremiyeceği, arsanın ifrazı ya da proje değişikliği konusunda apartman blokundaki bağımsız bölüm maliklerinin muvafakat vermedikleri belirtilerek. çarşı bloku ile apartman blokunun arasındaki arsa payı oranında bir değişiklik yapılmaksızın, ifraz edilmesine, bu kabul edilmediği takdirde, 634 Sayılı Yasanın Ek3. maddesi de gözetilerek, konut bloku kat maliklerinin muvafakatına gerek olmadığına karar verilmesi istenmiş, mahkemece ifraz istemi reddedilip diğer bağımsız bölüm maliklerinin çıkardıkları engellerin giderilerek izin vermiş sayılmalarına karar verilmiştir.
Kat Mülkiyeti Kanununun Ek3. maddesinin (c) bendinde, blok yapılarda bunlardan yalnız birine ilişkin sorunların çözümlenmesinde kar; malikleri kurulunun o blokta bulunan bağımsız bölüm maliklerinden oluşacağını öngörmekte ise de. yalnızca yönetime ilişkin olan ve tek bloku ilgilendiren sorunlar konusunda, bu maddeye göre bağımsız bölüm malikleri kuruluna yetki verilmiş olup, ortak yerlerle ilgili yada proje değişikliğini gerektirecek işlerin diğer bağımsız bolum malikleri ayrık tutularak yalnızca ilgili nokta bulunan bağımsız bölüm maliklerince kararlaştırılması mümkün değildir. Maddenin öngördüğü diğer kurallarda uyuşmazlığın çözümünde uygulanacak nitelikte değildir.
Kat Mülkiyeti Kanununun 19.maddesine göre kat malikleri anagayrimenkulün mimari durumu korumak zorundadırlar bütün kat maliklerinin rızası olmadıkça anagayrimenkulun ortak yerlerinde inşaat onarım ve tesisler yapamazlar. Gerek Kat Mülkiyeti kanununa gerek imar mevzuatına göre onaylı projede değişiklik yapılması tüm kat maliklerini değişikliğe rıza göstermesine bağlıdır. Bağımsız bölüm maliklerinin mülkiyet haklarından doğan bu yetkiyi hakim bağımsız bölüm malikleri yerine geçerek onların adına kullanamaz.
Belirtilen nedenlerle davanın reddi gerekirken yazılı olduğu hiçimde kabulü doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şeklide hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları hu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.'nün 428. Maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 23.12.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.