 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E:1998/5282
K:1998/6984
T:11.06.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Dava dilekçesinde vakit genel kurulunda alınan kararların iptalleri istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine dair verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davacılar vekilleri tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle tararlara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayın olunan günde temyiz eden davacılardan M.Kemal A... (Asil) ile Şükran İ... Vek . Av. Balkır O.... ve aleyhine temyiz olunan davalı Vek. Av. Semih G... geldiler. Gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak. tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü.
YARGITAY KARARI
Vakit senedinin, 37. Maddesi , Türkiye Ö... Bankasının faaliyetlerini tatil etmesi halinde, genel kurulca vakfın devamına sattık üyelerince karar verileceği belirtilmiş olup 05.03.1994 tarihinde toplanan genel kurul, adı geçen bankanın faaliyetini tatil etmiş olmasını gerekçe göstererek vakfın devam etmemesine ve tasfiyesine karar vermiştir. Vakfın delirtilen tarihten sonra eylemli dır faaliyeti bulunmadığına (T...'yi devralan H... Bankasının kısa bir süre için vakfa katkıda bulunması ve bunun emeklilere maaş olarak yansıtılmasının devamlılık arzeden bir faaliyet olmadığı da dikkate alınarak) göre tasfiyenin 22.05.1992 tarihi esas alınarak yapılmasında bir isabetsizlik yoktur. Esasen bu tarihten sonra emeklilere ödenen meblağların geri alınması ya da tasfiyede mahsup edilmesi konusunda genel kurulca alınmış bir karar da bulunmadığından, H... Bankasının vakfa katkıda bulunduğu 01.08.1992 tarihine kadar gecen sürenin dikkate alınmaması da davacılar yönünden sonucu etkiler nitelikte değildir.
Vakıftan emekli olanlara tasfiyenin gerçekleşmesine kadar emekli maaşı ödemesi, vakfın asıl gelirini teşkil eden banka katkılarından mahrum edilmiş olması ve tasfiyenin mevcut koşullar altında ne zaman gerçekleşeceğinin belirsiz olması nedeniyle geliri olmayan vakfın mevcudunun tüketilmesi ve bu suretle emekli olmayanların haklarının haleldar olması sonucunu doğurur. Bu nedenle buna ilişkin genel kurul kararının da uygun görülmesi doğrudur.
Vaktin 22.05.1992 tarihi itibarı ile feshine karar verilmiş olması nedeniyle bazı üyeler yönünden emekli olanlarınki kadar vakıf üyeliği süresi olan üyelerin ikramiye alması söz konusu olmadığına göre, emeklilerin aldıkları ikramiyelerin, vealınmış emekli maaşlarından farklı olarak tasfiyede gözönünde tutulmasına ilişkin kararda da hakkaniyete ve nesafete aykırılık yoktur.
Yukarıda belirtilenler ile mahkeme kararına konu olan sair hususlarda bir isabetsizlik görülmemiştir.
Ancak, vakıftan emekli olanlar dahi, emekli maaşından yoksun olduklarına göre onlara da vakıftan emekli aylığı almamış üyelere olduğu gibi (ödenmiş olan ikramiyelerin tasfiyede gözönüne alınacağı hususu da gözönünde bulundurularak) nihai alacaklarına mahsuben avans verilmesi eşitlik ve hakkaniyet ilkesi gereği olduğu cihetle emeklilerin bu uygulamanın dışında bırakılmaları doğru değildir.
Mahkemece, Genel Kurul Kararının vakit üyeleri arasında haklı olmayan bu ayrımı öngören bölümü yönünden davanın kabulü gerekirken bunun da reddedilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. 'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davacılar Şükran İ... ve arkadaşları yararına takdir edilen 6.000.000 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınarak bu davacılara verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.06.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.