 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/2567
Karar No : 1998/2978
Tarih : 23.3.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde ortak yere müdahalenin meni istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
temyiz isteminin suresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Hükmüne uyulan bozma ilamında, dosya içerisine örneği konulan mimarı proje ve umumi vazıyet planında arsanın yapıdan artan bolümü için herhangi bir niteleme (bahçe-yeşil alan vs. gibi) bulunmadığı dikkate alınarak Kat Mülkiyeti Kanununun 42 . maddesindeki koşullarla,
otopark yapımının mümkün olduğu belirtilmiştir.
Mahkeme bununla yetinilmeyerek, keyfiyet belediyeden sorulmuş ve Belediye Başkanlığının 5.11.1997 tarihli yazısında, binaya ait ruhsat eki 4.9.1956 onay tarihli mimarı projesine göre binanın etrafındaki ortak yer olan boş alanların bahçe olarak düzenlendiğinin tesbit edildiğinim bildirilmesi üzerine, dava, hükmüne uyulan i bozma ilamı dikkate alınmadan yine kabul edilmiştir.
Dosyaya getirtilen mimari proje örneğinde onay tarihi olmadığından yazıda sözü edilen projenin, dosya içine konulan proje olup olmadığı anlaşılamamakla beraber, bu projede ve ekindeki vaziyet planında belediye başkanlığı imar Müdürlüğünün yazısını doğrulayacak hiçbir kayıt bulunmamaktadır.
Mahkeme, ibraz edilen delillere ve belgelere göre hüküm, vermek durumunda olduğundan ve özellikle bu belgeler bozmaya dayanak teşkil etmiş ise bozma ilamındaki saptamaya aykırı hal ancak eşdeğerde bir belge ile belirlenebilir.
Bu bakımdan Belediye Başkanlığı yazısında sözü edilen bahçe düzenlemesini öngören ruhsat eki 4.9.1956 onay tarihli mimari proje getirtilip incelenmeden yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.