 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/3534
Karar No : 1997/4497
Tarih : 8.5.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
2942/m.11
Dava dilekçesinde kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Her iki bilirkişi kurulunda emsal olarak karşılaştırılan taşınmazları değerlendirme tarihi itibarı ile değeri 57.162 TL. ile 100.637. TL/m2 arasında değişmektedir. Karşılaştırma sonucu dava konusu taşınmaza 5.800.000 TL/m2 değer biçilmiştir. Dava konusu taşınmaza göre en çok 1/58’i değerinde olacak taşınmazın yada taşınmazların emsal nitelikleri bulunmadığı açıktır. Kamulaştırma Kanununun 11. maddesinin arsalardaki değerlendirmeyi hükme bağlayan ( g ) bendi, değerlendirmede emsal satışların alınacağını hükme bağladığına göre bu taşınmazların "örnek" teşkil edebilecek nitelikte olmaları gerekir. 100.000 TL/m2’lik emsalin 5.800.000 TL/m2’lik bir taşınmaza emsal olmayacağı açık olduğu gibi aynı ilçenin belediye sınırları içerisinde yeralan taşınmazlar arasında bu derecede fahiş fark bulunması da olağan görülmemiştir.
Mahkemece gerektiği takdirde tapu kayıtları üzerinde resen araştırma yapılarak uygun emsal bulunması, bu şekilde de uygun emsal bulunmadığı takdirde yakın il ve ilçelerden de emsal satışların dikkate alınabileceği gözönünde bulundurularak emsale ilişkin tapu kayıtları getirtilip bilirkişi incelemesi yaptırılıp hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 8.5.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.