 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/13108
Karar No : 1998/2103
Tarih : 5.3.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- YÖNETİM PLANININ DEĞİŞTİRİLMESİ
KARAR ÖZETİ: Yönetim planının değiştirilmesi için bütün kat maliklerinin 4/5 oyu gerekli ve yeterlidir. Hakim, res'en düzenleme yetkisine haiz olmadığı konularda, kat maliklerinin iradesi yerine kaim olup. onların yerine muvafakat etmiş sayılmalarına karar veremez.
(634 s. KMK. m. 28)
Dava dilekçesinde davalıların yeni yönetim planını imza etmiş sayılmalarına karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm bir kısım davacılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 28. maddesi hükmüne göre, yönetim planının değiştirilmesi için bütün kat maliklerinin 4/5 oyu gerekli ve yeterlidir. Bu hüküm, amir niteliği itibariyle kamu düzeniyle ilgili olup, yönetim planında bunun aksine (daha az yada çok çoğunluk veya oybirliği) bir hüküm geçerli değildir. Değişikliğe karşı çıkan kat malikinin mahkemeye başvurma hakkı vardır. Diğer taraftan yönetim planı, tüm kat malikleri arasında bir sözleşme niteliğinde bulunduğundan, hakim, değişikliği onaylamayan kat maliklerinin iradesi yerine kaim olup onların değişikliğe muvafakat etmiş sayılmalarına da karar veremez. 0 nedenle yönetim planındaki değişiklik kararının, yönetim planına göre oybirliği ile olacağına dair hükme dayanılması ve yapılması öngörülen değişikliklerin, haklı gerekçelerinin kanıtlanmadığına dair mahkeme kararındaki gerekçeler doğru değildir.
Yönetim planında; Kat Mülkiyeti Kanunu amir hükümleri ile bağdaşmayan ya da mülkiyet hakkının kullanılmasını kısıtlayan, bu hakkı düzenleyen temel kurallara aykırı hükümler var ise, her bir kat maliki bunun iptali için Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri çerçevesinde mahkemeye başvurabilir.
Yargıtay'da yerleşmiş uygulamalara göre hakim, resen düzenleme etkisine haiz olmadığı konularda, kat maliklerinin iradesi yerine kaim olup, onların yerine ve muvafakat etmiş sayılmalarına karar veremez.
Ancak, mahkemece, davanın reddine dair verilen karar sonucu itibarıyla yukarıda belirtilen gerekçelerle doğrudur.
Bu itibarla, mahkeme kararı bu gerekçe ile ve sonucu itibariyle doğru olduğundan temyiz itirazlarının reddiyle HUMK'nın 438. maddesinin son fıkrası uyarınca gerekçe değiştirilerek (ONANMASINA), fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 5.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.