 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/12103
Karar No : 1997/12418
Tarih : 22.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde eski yöneticilerde kalan ortak paranın tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki, bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava, ortak giderler için toplanan avansın zimmete geçirildiği anlaşılan miktarının tahsili olduğuna göre, haksız eyleme dayalı bir tazminat davası söz konusudur. Bu davada asıl sorumlu müdür olmakla beraber onun denetimiyle görevli bulunan yönetim kurulu da bu tazminattan sorumludur. Haklarında dava açılanlar dışında kalan yönetime seçilmiş kişilere yönetimle ilgili bir görev verilmemiştir. Sorumluluk görev üstlenen davalı yönetim kurulu başkanı ve üyeleri (Başkan Merih Karaaslan, başkan yardımcısı Rıfkı Altan ve muhasip üye Canip Nazlıcan) ile hakkında dava açılmayan site müdürü Turgay K...'tır.
Tazmini istenen, ortak giderler avansı olduğuna göre, yönetici, kat; malikleri, kurulundan yetki almadan da bu davayı açabilir.
Bu nedenlerle davalıların anagayrimenkulün yönetim hesabından çekilipte ilgili yerlere ödenmeyen meblağlardan sorumlu tutulmalarında ve davacı yöneticinin dava ehliyetinin kabulünde bir isabetsizlik yoktur. Ancak;
l-Dava dilekçesinde dava konusu edilen meblağın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline ilişkin bir istem bulunmadığı halde hükmolunan alacağın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş olması,
2-Davalılar arasında müteselsilen sorumluluk talebe göre sözkonusu olamıyacağından davalılar, hakkında dava açılmayan Turgay K... tarafından zimmete geçirildiği anlaşılan paradan ancak paylarına düşen oranlarda sorumludurlar. Davacı, parayı zimmete geçiren Turgay K... hakkında dava açmadığına göre, onun payına düşecek miktar dikkate alınarak, diğer bir deyimle zimmete geçirildiği iddia olunan miktar dört paya bölünerek haklarında dava açılanların sorumlu oldukları miktarın ayrı ayrı tesbiti ve buna göre hüküm kurulması gerektiğinin dikkate alınmamış olması.
3-İstenen faizin 30.000.000 TL.den ibaret olduğu halde talep aşılarak 35.122.214 TL faize hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine 22.12.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.