 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/11303
Karar No : 1997/286
Tarih : 23.1.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde müdahalenin meni istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm bir kısım davalılar vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece davanın, dava dilekçesinde açıklandığı gibi projeye aykırı değişikliklerin ve ortak yerlere vaki tecavüzün önlenmesi niteliğinde kabulü doğrudur. Davalının ortak yerlerden olan anagayrimenkulün bahçesine beton çiçeklik koyup çevirmesi ve bu alanı kullanması şeklinde, tezahür eden tecavüzünün önlenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur.
Ancak davacı, ayrıca bağımsız bölüm içerisindeki değişikliğin de eski hale getirilmesini istemiş olup, tesbit bilirkişisi raporuna göre bağımsız bölümde tuvalet, depo, ofis kısmı tuvalet; müdüriyet, mutfak .haline getirilmiş, mutfak kısmına saçtan havalandırma kanalı yapılıp, pastane içinde saçtan mamul havalandırma kanalı kartonpiyer içinde bacaya verilmiş. mutfakta havalandırma kanalı için de koku çekmesi için gerekli motor ve tesisat konulduğu saptanmış olduğuna göre bunların Kat Mülkiyeti Kanununun 18. maddesinin 2.fıkrasının son cümlesi kapsamında bahsedilen tadilat projesine uygun olup olmadıklarının saptanması için tadilat projesi ve, dayanakları getirtilip, Öncelikle tadilat projenin onaylandığı tarihte mevcut tüm kat maliklerinin onayını içerip içermediği (kat malikleri ve bağımsız bölüm maliklerini gösterir tapu kaydı getirtilerek) hususu saptandıktan sonra yukarıda sayılan hususların eski hale getirilmesine karar verilmesi gerekip gerekmediğinin belirlenmesi bakımından keşif yapılması gerekirken bilirkişinin, sadece binanın dışına vaki tecavüze yönelik raporuna göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 23.1.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.