 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E. 1996/10337
K. 1996/11129
T. 12.12.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KAT MÜLKİYETİ KANUNU
KAT MALİKLERİNİN ONAYI
HAKİMİN MÜDAHALESİ
KARAR ÖZETİ : Projesinde ve tapu kaydında "düğün salonu" ve "gece kulübü" olarak kayıtlı bulunan bağımsız bölümün, aynı şekilde kullanılması Kat Mülkiyeti Kanunu yönünden diğer bağımsız bölüm maliklerinin onayına bağlı değildir.
Ancak; içkili yerlerin açılması için idari mercilerce ruhsat verilmesinde kat maliklerinin muvafakatları aranmakta ise de, bunlardan onay vermemeyi seçenlerin iradesi yerine kaim olmak üzere hakimin müdahalesi istenemez.
(634 s. KMK. m. 24/2, 33)
Dava dilekçesinde, hakimin müdahalesi istenilmiştir. Mahkemece, davanın kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, bir kısım davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava, projesine ve tapu kaydına uygun olduğu bildirilen bağımsız bölümün düğün salonu ve gece kulübü olarak kullanılması için kat maliklerinin muvafakat vermiş sayılmalarına ilişkindir.
Projesinde ve tapu kaydında "düğün salonu" olarak kayıtlı bulunan bağımsız bölümün düğün salonu ve kulüp olarak kullanılması kural olarak ve Kat Mülkiyeti Kanunu yönünden diğer bağımsız bölüm maliklerinin muvafakatına bağlı değildir. Ancak, dosya içeriğinden anlaşıldığına göre, bu gibi içkili yerlerin açılabilmesi için idari mevzuata uygun olarak ruhsat verilmesi söz konusu olup, bu ruhsatın idari mercilerce verilebilmesi için de kat maliklerinin muvafakatı aranmaktadır. Kat maliklerinin muvafakatı herhangi bir mevzuatta öngörülmüş ve bu suretle kat maliklerinin muvafakat edip etmeme hakları kendilerine verilmiş bulunan durumlarda, muvafakat vermemeyi seçen kat maliklerinin mahkeme kararı ile ve onların iradesi yerine kaim olmak üzere muvafakat etmiş sayılmalarına karar verilemez.
Bu durumda, davalıların bağımsız bölümü projesine ve tapu kaydına uygun olarak kullanılmasına karşı herhangi bir fiili müdahaleleri ve engellemeleri bulunmadığı halde, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, bağımsız bölüm maliklerinin iradesi yerine kaim olmak üzere mahkemece yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.12.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.