DAVA : Dava dilekçesinde kat malikleri kurulu kararı ve yönetim planının iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

KARAR : Davada, tapuda mesken olarak kayıtlı bulunan bağımsız bölümlerin yalnız bu amaçla, kullanabileceğini öngören 3.1.1969 tarihli yönetim planında, bu bağımsız bölümlerin işyeri olarak da kullanabileceklerini öngören yönetim planı değişikliğinin ve dayanağı kat malikleri kurulu kararının iptali istenilmiştir.

Kat Mülkiyeti Kanununun 28. maddesi hükmüne göre, anagayrimenkulün yönetim tarzını, kullanma maksat ve şeklini, yönetici ve denetçilerin alacakları ücreti ve yönetime ait diğer hususları düzenleyen yönetim planı, aynı maddenin değişik 3. fıkrasına göre kat maliklerinin 4/5'inin oyu ile değiştirilebilir ve bu suretle bağımsız bölümlerin kullanma maksat ve şeklini düzenleyen yönetim planının bu hükümlerinin değiştirilmesi mümkün ise de, aynı Kanunun 24. maddesi hükmüne göre anagayrimenkulün kütükte mesken olarak gösterilen bağımsız bir bölümünün iş yeri olarak kullanılabilmesi için kat malikleri kurulunun oybirliği ile karar vermesi gerekir. İki yasa hükmü birlikte dikkate alındığında davanın konusu bakımından özel hükmü içeren 24. maddenin esas alınması gerekir. Çünkü bu madde meskenlerin iş yerine çevrilmesi konusunda özel bir hükme yer vermiştir. Yönetim planı değişikliğinde yasanın oybirliğini öngördüğü hükmün 4/5 çoğunlukla bertaraf edilmiş olmasının yasaya uygun olmadığı açıktır.

Hükmüne uyulan dairenin 25.1.1994 tarihli bozma ilamında açıklandığı üzere yönetim planında değişikliği öngören kat malikleri kurulu kararlarının iptaline ilişkin dava açılmış (davacı tarafından) ve bu dava sonunda verilen davanın reddine ilişkin karar derecattan geçerek kesinleşmiş ise de, dairenin aynı ilamında açıklandığı üzere tüm tarafları aynı olmadığından o davada verilen karar HUMK'nun 237. maddesi gereğince kesin hüküm teşkil etmez. Bu kararın güçlü delil olarak dikkate alınması halinde ise sözü edilen önceki davada, ( Karşıyaka 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 90/1396-2449 sayılı ) yönetim planında mesken olarak tapuya kayıtlı bağımsız bölümlerin işyeri olarak kullanılabileceğine dair değişik hükümleri üzerinde durulmamış, mücerret kat malikleri kurulu toplantı ve karar nisabı ile iyiniyet kurallarından hareketle davanın reddine karar verilmiştir. Yukarıda açıklandığı gibi dava, içeriği itibariyle Kat Mülkiyeti Kanununun 24. maddesi kapsamında olup tapuda mesken olarak kayıtlı bulunan bağımsız bölümlerin işyeri olarak kullanılabilmeleri için kat maliklerinin oy birliği ile alacakları karar gereklidir.

Diğer taraftan, davacı her nekadar değişik yönetim planını imzalamış ise de kendisi, intifa hakkı sahibi olarak hükmüne uyulan bozma ilamında belirtildiği gibi bağımsız bölümlerin kullanımına ilişkin yönetim planı değişikliğine karşı dava açma hakkına sahip olmakla beraber, yönetim planı ve değişikliklerinin ancak malikler tarafından karara bağlanabileceği cihetle kendi adına intifa hakkı sahibi olarak yönetim planını imzalamış bulunması hüküm ifade etmeyeceğinden ve bu değişikliği öngören kat malikleri kurulu kararlarını da imzalamadığı için Medeni Kanunun 2. maddesi kapsamında da kendisini bağlayıcı olmaz.

Bu durumda davacının intifa hakkı sahibi olarak yönetim planı değişikliği için 25.6.1990 ve 7.7.1992 tarihli kat malikleri kurulu kararlarına karşı muhalefeti bulunduğu, yönetim planı değişikliğinde imzası bulunsa bile, kat malikleri kurulu kararlarındaki 4/5 çoğunluğun hesabında dikkate alınmaması gerektiğinden, 15 bağımsız bölüm olan anagayrımenkulde, 12 yerine en çok 11 olumlu oy bulunacağından yönetim planı değişikliği için yeterli çoğunluk dahi sağlanmış olmayacaktır.

Yukarıdaki hususlar dikkate alınmadan davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428nci maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.9.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972