Davacı Ahmet ile davalı İZSU Genel Müdürlüğü aralarındaki kamulaştırma bedelinin arttırılması davasına dair, (İzmir 6. Asliye Hukuk Mahkemesi)'nden verilen 13.3.1995 günlü ve 1994/428-1 995/1 92 sayılı hükmün onanması hakkında Dairece verilen 15.5.1995 günlü ve 1995/5065-5824 sayılı ilama karşı, davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.

 

Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

 

Bedel arttırımına ilişkin dava, kamulaştırılan taşınmazın, Kamulaştırma Kanununun 17. maddesine göre açılan tescil davası sonunda, kamulaştırma tebligatının usulüne uygun olduğu, bu suretle kamulaştırmanın kesinleşmiş olduğu gerekçesi ile tescile karar verildiği ve bu kararın Yargıtay'ca onanıp kesinleştiği, bu durumda 30 günlük yasal süre içinde açılmadığından mahkemece reddedilmiş ve buna dair karar Dairece onanmıştır. Gerçekten 17. maddeye göre açılan davanın yargılaması sırasında kamulaştırma tebligatının usulüne uygun olmadığı, bu nedenle kamulaştırma işleminin kesinleşmediği, bu suretle tescil koşulunun doğmadığı savunulmuş olmasına rağmen bu savunma varit görülmeyerek tescile karar verilmiş (7.6.1994) ise de, tescil kararı verilmeden, henüz yargılama devam ederken davalı taşınmaz maliki, 9.5.1994 tarihinde bu bedel artırım davasını açmış ve kamulaştırma tebligatının geçersiz olduğunu ileri sürmüştür. Tescil davası derdest ve henüz kamulaştırma tebligatının usulüne uygun olduğuna dair bir mahkeme kararı verilmemiş iken tebligatın geçersizlik iddiasının bedel arttırımı davasında incelenmesine bir yasal engel bulunmamaktadır. Daha sonra, tescil davasında tebligatın geçerli olduğuna dair yapılmış ve kesinleşmiş bulunan tesbit, görülmekte olan bu davada güçlü delil olabilir ise de, aksinin sübutuna engel olacak biçimde kesinleşmiş hüküm niteliğinde değildir. Çünkü her iki dava belirli bir süre içinde aynı anda derdest durumda olup, kamulaştırma tebligatının geçerli olup olmadığı bedel arttırımı davasının yargılamasında da araştırılıp incelenmesi gereken bir dava şartı niteliğindedir. Oysa tescil davası görülüp, tebligat geçerli sayılarak kamulaştırmanın kesinleşmiş olduğunun kabulü ile 17. maddeye göre tescil kararı verilip, bu karar kesinleştikten sonra artırım davası açılmış olsa idi, böyle bir durumda, artık tebligatın geçerli olup olmadığı, bedel artırım davasında tartışılmayacak ve davanın süreden reddi doğru olacaktı.

 

Dosyadaki belgeler incelendiğinde, kamulaştırma tebligatının davacının tapuda gösterilen    "..Caddesi No: 10 Yeşilyurt - İzmir" adresine çıkarıldığı, muhatabın adresini terk ettiği ve yeni adresi bulunmadığı gerekçesi ile bila tebliğ iade edildiği, bunun üzerine İdarece ilgili kuruluşlardan adres tesbiti istenmesine rağmen adresin tesbit edilemediği ve bundan sonra ilanen tebligat yoluna başvurulduğu görülmüştür. Davacının yukarıdaki adreste kamulaştırma evrakının tebliğe çıkarıldığı tarihte, öncesi ile sonrasında oturduğu mahalle muhtarlığı ilmuhaberi, tapu devir senedi ve vekaletname örneği içeriğinden anlaşılmıştır. Nitekim ilanen tebligat yapıldıktan sonra tescil için açılan davada, dava dilekçesi de aynı adreste bizzat davalıya (davacı) tebliğ edilmiştir. Bu durumda, ilanen tebligat yapılması için davacının adresinin bilinmediğine, tüm aramalara ve tahkikata rağmen bulunmadığına dair ön-koşulun gerçekleşmemiş olduğu ve ilanen tebligatın geçersiz bulunduğu sonucuna varılmalıdır. Tebligatın çıkarıldığı adreste oturan kişi adresi meçhul sayılamaz. İdarenin açtığı tescil davasına ait dava dilekçesinin 29.4.1994 tarihinde davacıya tebliğ edilmiş olması, resmen belgelendirilmiş ıttıla kabul edildiğinde, 9.5.1994 tarihinde açılan bedel arttırım davasının (ilanen tebligatın usulüne uygun bulunmaması nedeniyle) süresinde olduğunun kabulü ile iddia ve savunma dikkate alınarak gerekli tahkikat icrası ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, süresinde açılmadığı gerekçesi ile davanın reddi doğru değildir.

 

Mahkeme kararının bu nedenlerle bozulması gerektiği halde zuhülen onandığı anlaşıldığından, karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairenin onama kararının kaldırılmasına, mahkeme kararının yukarıda açıklanan gerekçe ile (BOZULMASINA), yatırılan temyiz onama harcının istek halinde davacı tarafa iadesine, 8.9.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972