 |
T.C.
YARGITAY
Onsekizihci Hukuk Dairesi
E. 1995/7532
K. 1995/8102
T. 10.7.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
APARTMANDA HAYVAN BESLEMEK
KARAR ÖZETİ: Kat Mülkiyeti Kanununa göre düzenlenen yönetim planı, bütün kat maliklerini, onların külli ve cüzi haleflerini de bağlayıcıdır.
Yönetim planında; bağımsız bölüm, eklenti ve ortak yerlerinde hayvan beslenmesi yasaklanmışsa, kat malikleri kurulunun izin verdiğine dair belge ibraz etmeyenin, etrafına rahatsızlık vermemiş olsa bile, bağımsız bölümde köpek beslemesi mümkün değildir.
(634 s. KMK. m. 28)
Dava dilekçesinde, köpek beslenmesinin önlenmesi ve apartman dışına çıkarılması istenilmiştir. Mahkemece, davanın kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Kat Mülkiyeti Kanununun 28. maddesine göre; anagayrimenkulün yönetim tarzını, kullanma maksat ve şeklini ve yönetime ait diğer hususları düzenleyen yönetim planı; bütün kat maliklerini, onların külli ve cüzi haleflerini (bağımsız bölümden devamlı surette yararlananları) bağlayan bir sözleşme niteliğindedir. Yönetim planı kendisi tarafından imzalanmamış olsa bile, anagayrimenkulde daha sonra bağımsız bölüm iktisap eden, kira aktine, oturma hakkına veya başka bir sebebe dayanarak bağımsız bölümlerde devamlı bir şekilde faydalananlar yönetim planındaki hükümlerle bağlıdır. Bu bağlılık kendiliğinden ve bağımsız bölümden yararlanmayla başlar.
Anagayrimenkulün yönetim planının 27. maddesinin (d) bendinde; kat malikleri kurul unca müsade edilmedikçe anagayrimenkulün bağımsız bölüm, eklenti ve ortak yerlerinde köpek, kedi ve tavuk gibi hayvanların beslenmesi yasaklanmış bulunmaktadır. Davalının bağımsız bölümünde beslendiği köpek etrafına rahatsızlık vermemiş olsa bile yönetim planı ile beslenmesi yasaklanmış bulunduğundan, uyuşmazlık çıktığında mahkemece bu yönetim planının sözü edilen hükmünün uygulanması zorunlu olup, davalı kat malikleri kurulunun, kendisine köpek beslemek müsadesi verdiğine dair bir karar da ibraz etmediğinden mahkeme kararı doğrudur.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı deliller ile kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün (ONANMASINA), 10.7.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.