 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E. 1995/3970
K. 1995/4462
T. 11.4.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
BÜRO NİTELİĞİ
ODA TEMSİLCİLİKLERİ
BAĞIMSIZ BÖLÜMÜN İŞYERİ OLMASI
KARAR ÖZETİ: Büro, bağımsız olarak çalışılan yerlere münhasır faaliyet tarzında bulunulan yerdir.
Sendika, dernek veya siyasi parti temsilciliklerinden farkı bulunmayan, Mühendis Odaları temsilciliğinde; bir çok üyesi bulunan bir kuruluşun faaliyetleri söz konusu olacağından, bu faaliyetlerin yürütüldüğü bağımsız bölümün, büro değil, işyeri olarak kullanıldığının kabulü gerekir.
(634 s. KMK. m. 24)
Dava dilekçesinde, eski hale getirme istenilmiştir. Mahkemece, davanın reddi cihetine gidilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Dava koflusu bağımsız bölüm tapuda mesken olarak kayıtlıdır. Dosya kapsamına göre bu bağımsız bölüm TürkiyeÜ Mühendisleri Odası Bölge Temsilciliği olarak kullanılmakta olup, içerisinde 8 kişilik toplantı masası, bir sekreter ve bir temsilci masası. bulunmaktadır. Ayrıca bu bağımsız bölümün zaman zaman toplantı yeri olarak kullanıldığı da bilirkişiler tarafından ifade edilmektedir.
Yargıtay uygulamalarında bazı meslek dallarındaki kullanımlar büro niteliğinde ise, mesken olan bağımsız bölümün böyle bir kullanımına izin verilmekteyse de, büro, daha çok bağımsız olarak çalışılan yerlere münhasır bir faaliyet tarzını ifade etmekte olup, bir meslek kuruluşunun temsilciliği böyle bir tanım kapsamında mütalaa edilemezÜ Mühendisleri Odası Temsilciliği, niteliği ve ifa ettiği faaliyet itibariyle bir sendika, dernek veya siyasi parti temsilciliğinden farklı değildir. Çünkü bu temsilcilikte de bir çok üyesi bulunan bir kuruluşun faaliyetleri söz konusu olup, bu faaliyetin büro çalışması olarak nitelendirilmesine yasal olanak bulunmamaktadır. Bu durumda, bağımsız bölümün işyeri olarak kullanıldığının kabulü ile buna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı olduğu şekilde davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.4.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.