 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E. 1994/12063
K. 1994/13990
T. 9.11.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İMAR PLANLARI UYGULAMASI
BEDEL ARTIRIM DAVASI
EMSAL OLAMAYACAK SATIŞ
KARAR ÖZETİ: İmar planlarının uygulanması sonunda, kamulaştırmadan artan parçanın bitişik parsel malikine satılması halinde, satış bedeli belediyece takdir edildiğinden ve bitişik arsa sahibinin bu bedeli kabul etmemesi halinde, yerinin şuyulandırılarak satılacağı şeklindeki manevi baskıdan dolayı, satış fiyatı tarafların rızasına göre oluşmadığından bedel artırım davalarında emsal alınamaz.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 11)
(3194 s. İmar K. m. 18)
Dava dilekçesinde, kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabul cihetine gidilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Kamulaştırma Kanununun 11. maddesinin (G) bendi hükmü gereği, arsalarda emsal alınacak taşınmazların özel amacı olmayan satışlara ait olması zorunluluğu vardır. Emsal alınan 91 ada 389 parsel 11 m2.'den ibaret olup, dosyadaki kayıtlara göre yol artığı olarak İmar Kanununun 17. maddesi uyarınca kıymeti belediye tarafından takdir edilip bitişik parsel malikine satılmış-tır.
İmar Kanununun 17. maddesi hükmünden de anlaşılacağı üzere bu gibi imar planlarının uygulanması sonucu kamulaştırmadan artan parçaların bitiştiğindeki arsa veya bina sahibine satılmak üzere bedeli belediyece takdir edilir. Bitişik parsel maliki bundan imtina ederse kendi parseli de dahil olmak üzere şuyulandırılıp satılacağından, bu satışa ait fiyatın tarafların rızası ile oluştuğunun kabulü mümkün değildir. Bu nedenle, sözüedilen 11 m 2.'Iik parselin emsal alınmış olması Kamulaştırma Kanununun 11. maddesinin (G) -bendi hükmüne aykırı olup, dosyaya getirtilen emsalin satış fiyatlarının gerçek değeri yansıtmadığı kabul edildiği takdirde yeniden emsal araştırması yapılıp uygun emsal bulunup yeniden karşılaştırma yapılmak üzere bilirkişi kurullarından ek rapor alınmalıdır.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine,9.11.1994 3ününde oybirliğiyle karar verildi.
