 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E. 1993/8739
K. 1993/10759
T. 12.10.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
AYRI PARSELLER ÜZERİNDE BULUNAN BİNALARIN ORTAK YÖNETİMİNDEN DOĞAN ALACAK TALEBİ
AKTİF HUSUMET EHLİYETİ
KARAR ÖZETİ Davalı kiracının içinde oturduğu bağımsız bölüm, bir bölümünü teşkil ettiği ana gayrimenkulde, kat irtifakı tesis edilmiş ise de; uyuşmazlık hakkında yapılan icra takibine konu alacak, bu ana gayrimenkulün yönetiminden değil, diğer parseller üzerinde inşa edilmiş binaların da dahil olduğu ortak yönetimden kaynaklanmaktadır. Ortak yönetimin yöneticisi olan davacı, aynı parselde kat maliki de olmadığından Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesinin değişik 2. fıkrası uyarınca aktif husumet ehliyetine sahip değildir. Bu durumda kiracı olan davalı hakkında Kat Mülkiyeti Kanununun 22/1.maddesi hükmü uygulanmaz.
(634 s. KMK. m. 20/1-2)
Dava dilekçesinde itirazın iptali istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Dosya içerisinde bulunan yönetim planından anlaşıldığı üzere, aralarında davalının da bir bağımsız bölümünde kiracı olarak oturduğu 5 numaralı parsel üzerindeki bina ile komşu parseller üzerindeki binaların kat malikleri arasında bazı ortak hizmetlerin yürütülmesi için bir sözleşme yapılmış olup, sözü edilen sözleşme uyarınca (ortak yönetim planı) ortak yönetime seçilen yönetici davalı kiracı hakkında ortak yönetimle ilgili giderleri ödememesi nedeniyle icra takibinde bulunmuş, itiraz üzerine ise bu dava açılmıştır.
Mahkemece, taraflar arasındaki uyuşmazlık Kat Mülkiyeti Yasasına göre çözümlenmiş ise de, uyuşmazlığın bu yasa hükümlerine göre çözümlenebilmesi için binalarda kat mülkiyetine yada kat irtifakına geçilmiş olması gerekir. Kat Mülkiyeti Yasası hükümlerine göre aynı parsel üzerinde bulunan binalarda ancak kat mülkiyeti kurulabilir ve kat mülkiyeti hükümleri bu binaların bağımsız bölümleri hakkında geçerlidir.
Ayrı ayrı parseller üzerinde kurulan binaların bağımsız bölüm malikleri ortak yerlerin yönetimi için sözleşme ile ortak bir yönetim tarzı kabul edebilir iseler de, böyle bir kabul genel hükümlere tabii bir sözleşme niteliğinde olup yalnız tarafları bağlar. Davalı, kiracı olup bu sözleşmeye (yönetim planı) taraf olmadığına göre sözleşme hükümleri ile bağlı değildir. İçinde oturduğu bağımsız bölüm bir bölümünü teşkil ettiği ana gayrimenkulde kat irtifakı tesis edilmiş ise de uyuşmazlık, hakkında yapılan icra takibine konu alacak bu ana gayrimenkulün yönetiminden değil diğer parseller üzerinde inşa edilmiş binaların da dahil olduğu ortak yönetimden kaynaklanmaktadır.
Bu durumda, ortak yönetimin yöneticisi olan davacının aynı parselde kat maliki de olmadığı için Yasanın 20. maddesinin değişik 2. fıkrası uyarınca aktif husumet ehliyetine sahip olmadığı da dikkate alınarak, kiracı olan davalı hakkında Kat Mülkiyeti Kanununun 22. maddesinin 1. fıkrası hükmü uygulanamayacağından, icra takibi yapamamış ve dava açmamış,
Bu itibarla; yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.10.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.