Dava dilekçesinde kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

 

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

 

Mahkemece dava konusu taşınmaz üzerinde bulunan 47 lt/sn debili suyun değeri de arazinin yanında değerlendirilerek bedel belirleyen bilirkişi raporları esas alınarak taleple bağlı kalınmak suretiyle hüküm kurulmuş ise de, suyun herhangi bir özel ticari amaçlı kullanıma konu olmadığı anlaşılmaktadır.

 

Davacının dava dilekçesinde ileriye matuf olarak sözünü ettiği sudan alabalık yetiştirilmek suretiyle gelir elde edebileceğine dair iddiasına bu yasa hükmü gereği itibar edilemez.

 

Kamulaştırma Kanununun 11. maddesinin 3. fıkrası nın (f) bendi uyarınca taşınmaz ve kaynağın kamulaştırma günündeki niteliklerine göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir esas alınarak kamulaştırma bedelinin saptanması gerekir. Dava konusu edilen suyun, kamulaştırma tarihi itibariyle içinden kaynadığı araziyi sulama dışında herhangi bir amaçla kullanılmadığı anlaşıldığına göre suyun değeri, bu sulama sebebiyle taşınmazda yarattığı katkıdır. Bu durumda suyun değeri, benzeri hususlara ilişkin Yargıtay uygulamalarında olduğu gibi, suladığı tüm arazinin (kamulaştırmadan artan bölüm de dahil) sulanabilen değeri ile susuz değeri arasındaki fark olarak kabul edilmelidir. O nedenle, geçerli kabul edilen her üç bilirkişi kurullarından su yönünden bu esaslar dairesinde değerlendirme yapan ek raporlar alınmalı ve bu raporlar arasında ortalama değeri bulan rapora göre karar verilmelidir. Ayrıca, bu esaslara göre belirlenecek değer, taşınmazın kamulaştırmadan artan bölümünde mevcut sudan yararlanma olanağının kaybolması nedeniyle, Kamulaştırma Kanununun 12. maddesinin (b) bendindeki değer eksikliğini de içereceği ve artan bölüm için bu nedenle (susuz kalma) değer kaybının hesaplanamayacağı göz önünde bulundurulmalıdır.

 

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.4.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972