KARAR ÖZETİ 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun uygulanabilmesi ana binada kat mülkiyetine geçilmiş olması ya da yasanın 12. maddesinde de açıklandığı üzere kat irtifakı kurulmuş olup da yapının fiilen tamamlanmış ve bağımsız bölümlerinin 2/3'ünün fiilen kullanılmaya başlanılmış olması gereklidir. Ancak, yukarıda açıklandığı üzere her iki halde de binanın veya binaların tek bir parsel üzerinde bulunması zorunludur. Bu genel hükümler çerçevesinde hadisenin çözümü ve görevli mahkemenin tayini gerekir.

 

Dava dilekçesinde itirazın kaldırılması istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

 

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu, tek bir parsel üzerinde birden çok bağımsız bölümü kapsayan binalardaki mülkiyet, kullanım ve yönetim esas ve usullerini hükme bağlayan bir kanun olup, bu kanun hükümlerinin uygulanabilmesi için ana binada kat mülkiyetine geçilmiş olması yada yasanın 12. maddesinde de açıklandığı üzere kat irtifakı kurulmuş olup da yapının fiilen tamamlanmış ve bağımsız bölümlerin 2/3 nün fiilen kullanılmaya başlanılmış olması gereklidir. Ancak, yukarda açıklandığı üzere her iki halde de binanın veya binaların tek bir parsel üzerinde bulunması zorunludur.

 

Davayı yönetici sıfatı ile açan adem 117 parselde bağımsız bölüm maliki olup, davalı 115 parselde bağımsız bölüm malikidir. Buna göre, kat mülkiyetine ait hükümlerin yukarıda da açıklandığı üzere ancak aynı parsel üzerinde bulunan binalarda uygulanması mümkün olduğundan genel hükümler uygulanmak suretiyle sonuca varılmalıdır.

 

A ve B bloklardaki (115 ve 117 parselle) bağımsız bölüm maliklerinin kabul ettikleri ve yönetim planı olarak adlandırılan bir sözleşme mevcut ise de; bu sözleşme, belirtilen bloklardaki malikler arasında bağlayıcı nitelikte olup, kamu düzeni ile ilgili olan bir yasa ile belirlenen mahkemenin görevine etki etmez.

 

O nedenle, dava konusu edilen miktar itibariyle görevsizlik kararı verilerek sözü edilen sözleşme hükümleri uygulanmak üzere dosyanın görevli Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar vermek gerekirken görev yönü dikkate alınmadan davanın esası hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.

 

Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.4.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972