 |
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
E: 1992/12919
K: 1993/964
T: 02.02.1993 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde dava konusu bölümün tahliyesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplerle ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
1- Ancak; kiracı ile birlikte davalı gösterilen bağımsız bölüm maliki tapu kaydına göre 4 numaralı bağımsız bölümün maliki olup dosya içerisinde bulunan bilirkişi raporlarında 2 numaralı bağımsız bölüm yönünden inceleme yapılmış ve karar da bu bölümle ilgili olarak verilmiştir. Bu konuda ilgili kira sözleşmesi getirtilip gerekirse davalı kat maliki ile de isticvap edilerek davaya konu yer kesin olarak belirlenmeden hüküm tesisi,
2- Dava Kat Mülkiyet Kanununun 24 ve 33. meddelerine dayanılarak açıldığına göre doğrudan tahliye kararı verilmeyerek bağımsız bölümün mesken olarak eski haline dönüştürülmesine bunun için belli bir süre tayinine ve bu süre sonunda karar gereği yerine getirilmediği takdirde ancak taşınmazın tahliyesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden iadesine, 02.02.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|