Taraflar arasındaki tesbite itiraz davası üzerine yapılan yargılama sonunda; davanın reddine ilişkin verilen hüküm davacı Eşe tarafından süresi içinde temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü:

 

Kadastro sırasında 2 parsel sayılı 4.469,93 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, mütegayyip eşhastan metruken Hazine adına tesbit edilmiştir. Askı ilan süresi içinde davacı vergi kaydı ile kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğin, dayanarak dava açmıştır. Mahkemece, davanın reddine ve dava konusu parselin davalı Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı Eşe tarafından temyiz edilmiştir.

 

Mahkemece, taşınmazın kaçak ve yitik kişilerden kaldığı, bu tür yerlerin zilyetlik ile iktisabına olanak bulunmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiş ise de, mahkemenin bu kabulü dosya içeriğine ve toplanan delillere uygun düşmemektedir. Davacı, dava dilekçesinde açıkca belirtmemekle beraber, 18.8.1995 günlü ilk oturumda taşınmazın Hazinece kayınbabası Yusuf'a satıldığını, 1936 yılında da Yusuf'un kocası olan oğlu Mehmet'e sattığını ve o tarihten beri Mehmet'in zilyetliğinde iken ölümü üzerine kendilerine kaldığını ileri sürerek, adına tescilini istemiş ve beyanını 151. maddesi uyarınca imzası ile belgelendirmiştir. Davacının Mehmet ile resmi evliliklerinin bulunmadığı dosyaya getirilen aile nüfus kayıtlarından anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, davacının miras hakkına dayanarak dava açması mümkün değildir. Davacı; ne dava dilekçesinde, ne de yargılama aşamasında taşınmazın kocası Mehmet tarafından sağlığında kendisine satıldığını yada bağışlandığını ileri sürmediğine ve dava tarihinde Mehmet hayatta bulunduğuna göre davacının dava hakkı bulunmamaktadır. Bir davada, dava açan kişinin dava hakkı olup olmadığı davanın görülebilme koşullarından olup, mahkemece re'sen (kendiliğinden) göz önünde bulundurulması gerekir. Bu durumda mahkemece, davanın aktif dava ehliyeti (dava açma hakkı) bulunmadığı nedeniyle reddine karar vermek gerekirken yazılı olduğu üzere işin esası hakkında kesin hüküm oluşturacak biçimde karar verilmiş olması doğru değildir.

 

Kabule göre de, davacının dayandığı vergi kaydının uygulanmaması ve yaşı itibariyle de taşınmazın öncesinin kaçak ve yitik kişi olduğunu bilmesi yönünden yeterli bilgiye sahip bulunmayan yerel bilirkişinin, soyut içerikli sözlerinin hükme dayanak yapılmış olması da doğru değildir.

 

Davacı Eşe'nin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (BOZULMASINA) ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine, 25.11.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972