Taraflar arasındaki tesbite itiraz davası üzerine yapılan yargılama sonunda, davanın reddine ilişkin verilen hüküm, davacı Sıddık tarafından süresi içinde temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

 

Kadastro sırasında 371 ada 2, 420 ada 3, 414 ada 19 parsel sayılı, 166118, 672498, 860880 metrekare yüzölçümündeki taşınmazların, Hazineye ait tapu kayıtları kapsamında kaldığı ve asliye hukuk mahkemesinde davalı olduklarından malik haneleri açık bırakılarak tesbit edilmiştir. Tesbitten önce asliye hukuk mahkemesinde davacı Sıddık tarafından Hazine ve belediye aleyhinde açılan tapu iptali ve tescil davası görevsizlikle kadastro mahkemesine aktarılmıştır. kadastro sırasında 270 ada 5 parsel sayılı 13943 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, tapu kaydı nedeni ile Hazine adına tesbit edilmiştir. İtirazı, komisyonca reddedilen Sıddık, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmış, her iki dava birleştirilmiştir. Mahkemece, Sıddık'ın açtığı davaların reddine, taşınmazların davalı Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı Sıddık tarafından temyiz edilmiştir.

 

Mahkemece; dava konusu parsellerin Hazine adına 4753 sayılı Yasa hükümlerine göre tapuya tescil edildiği, taşınmazların kaçak ve yitik kişilerden kaldığı, bu tür yerlerin zilyetlikle kazanılamayacağı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir. Ne var ki yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya yeterli değildir. Dinlenen yerel bilirkişi ve tanıklar ile belirtme tutanağında isimleri yazılı bilirkişilerden bir kısmı taşınmazların kaçak ve yitik kişilerden kalmadığını söylemişlerdir. 1962 tarihinde düzenlenen belirtme tutanağında taşınmazların kaçak ve yitik kişilerden Hazineye kalan yerlerden olduğu, bu kişiler adına tapu kayıtlarının bulunduğu, ancak yaşlı kişiler bulunamaması nedeniyle tapuların yerine uygulanamadığı yazılmıştır. Taşınmazların kaçak ve yitik kişilerden kalmadığının anlaşılması halinde, Hazine adına oluşan tapu kaydı tarihinden geriye doğru davacılar yararına; 3402 sayılı Kadastro Yasasının 46/1 ve 14. maddesindeki koşulların oluşması halinde, Hazine adına olan tapu kaydına değer verilmeyerek zilyetler adına tescile karar verilebileceği öngörülmüştür.

 

Şu hale göre, belirtme tutanağında taşınmazların kaçak ve yitik kişiler adına tapuda kayıtlı olduğu, ancak kayıtların yerine uygulanamadığı bildirilmiş olduğundan davalı Hazineden kaçak ve yitik kişiler adına eski tapu kaydı olup olmadığı sorulup varsa tüm tedavülleriyle getirilmeli, ayrıca Köy Hizmetleri Müdürlüğünden Toprak Tevzi Komisyonu çalışmaları sırasında ibraz edilen, ancak uygulanamadığı belirtme tutanağında yazılı tapu kayıtları istenmeli, çekişmeli parsele komşu ya da yakın komşu parsellere ait tutanak örnekleri dayanağı kayıt ve belgeler getirtilmeli, davacıların eski vergi, kaydı olup olmadığı yada kaçak ve yitik kişilerden kalması nedeniyle 1937 yılında genel vergi yazımı sırasında Hazine adına vergiye kayıt edilip edilmediği araştırılmalı, bundan sonra çevreyi iyi bilen olabildiğince yaşlı ve yansız yerel bilirkişiler yardımı uzman bilirkişi huzuruyla kaçak ve yitik kişilere ait tapu kayıtları varsa vergi kayıtları yerine uygulanmalı, daha önce dinlenen tanıklar ile belirtme tutanağında isimleri yazılı sağ olan muhtar ve bilirkişilerin tümü taşınmaz başında dinlenerek kendilerinden taşınmazın öncesinin ne olduğu, kimden kime kaldığı, kimler tarafından nasıl zilyet edildiği, zilyetliğin ekonomik amacına uygun olup olmadığı zilyetlerin başlangıç ve sürdürülüş biçimi, davacı ve miras bırakanın bu yerleri kullanmasından dolayı Hazineye ecrimisil ödeyip ödemediği, maddi olaylara davalı olarak ayrıntılarıyla sorulup saptanmalı, belirtmelik tutanağındaki bilgiler ile toplanan deliller arasında çelişki olduğu takdirde yöntemine uygun biçimde giderilmeye çalışılmalı, bilirkişi ve tanık sözlerinin doğruluğu komşu parsel kayıtlarıyla denetlenmeli, davacı ve miras bırakanın ölüm tarihine göre 3402 sayılı Yasanın 14. maddesi gereğince 40/1 00 dönümlük kısıtlama araştırması yapılmalı, belirtme tutanağında davacının yada akti ve irs ilişkisi bulunan kişilerin beyanı varsa, bunun davacıyı bağlayacağı gözönünde tutulmalı, bundan sonra delillerin tümü birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmemiş olması doğru değildir.

 

Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile açıklanan nedenlerden ötürü hükmün (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine, 30.5.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972