 |
T.C.
YARGITAY
17. Hukuk Dairesi
E. 1992/7907
K. 1992/5790
T. 4.6.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ELATMANIN ÖNLENMESİ
GÖREV
ÖZET Kadastro Mahkemesine aktarılan davanın konusu olan parseller 4984/97-90 D.İş sayılı dosyanın keşfi sırasında düzenlenen kroki ile Kahramanmaraş Valiliği 'nin 1984/24 sayılı kararına ekli kroki uygulanarak saptanmalı o parsellerin tümünün malik hanesi 3402 sayılı Yasanın 30. maddesi uyarınca gerçek hak sahibi adına doldurulacağı düşünülmeli, tarafların dosyaya bildirmiş oldukları tanıklar taşınmaz başında dinlenmeli, davacıların dayandığı tapu kaydının 3402 sayılı Kadastro Yasasının 13/B-c maddesi uyarınca yasal değerini yitirip yitirmediği ve çekişmeli parsellerin tümünü kapsayıp kapsamadığı tartışılmalı, toplanacak delillerin tümü birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir.
(3402 s. Kadastro K. m. 30, 13/B-c)
Taraflar arasında görülen el atmanın önlenmesi davası görevsizlikle kadastro mahkemesine aktarılması üzerine yapılan yargılama sonunda, davanın kabulüne dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki kayıt ve belgeler incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Kadastro sırasında 461-463-475 parsel sayılı, 9975, 25.000, 10.950 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar Asliye Hukuk Mahkemesinin 1984/327 sayılı davanın konusu olduğundan söz edilerek malik hanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit edilmiştir. Asliye Hukuk Mahkemesinde davacı Remzi ve arkadaşları tarafından Havva aleyhine açılmış olan dava kadastro mahkemesine devredilmiştir. Mahkemece çekişmeli 461, 463 sayılı parsellerin davacılara ait tapu kaydı kapsamında kaldığından davacılar adına tesciline 475 sayılı parselin Asliye Hukuk Mahkemesindeki davanın konusu olmadığından kadastronun yöntemine uygun olarak tamamlanması için tutanağın Kadastro Müdürlüğüne iadesine karar verilmiş; hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece; davacıların dayandığı Mart 1323 tarih, 2 nolu sicilden gelen Mart 1984 tarih, 4 nolu tapu kaydının çekişmeli parsellere uyduğundan bahisle hüküm kurulmuştur. Tapu kaydı 3676 metrekare yüzölçümünde olup parsellerin yüzölçümü ise 45.925 metrekaredir. Davalılar tapunun parsellerin tümünü içine almadığını savunmaktadırlar. Bir an için kayıt tüm parsellen kapsasa bile Mart 1323 tarihinden Ocak 1956 tarihine kadar intikal ettirilmemiştir. Mart 1323 tarihli, 2 nolu kayıt sahibi Mühtedi Mehmet Ali 1936 yılında Ölmüştür. Ocak 1956 tarih, 131 nolu kayıtta 70/80 pay sahibi Cengiz 1956 yılında ölmüştür. Cengiz'in payı da Mart 1984 tarih, 4 noda intikal ettirilerek davacılara satılmıştır. Gerek keşifte dinlenen yerel bilirkişiler ve gerekse K.Maraş Valiliği'nin 5917 sayılı Yasaya göre yaptığı tarikat sırasında 1984/24 sayılı men kararında dinlenen tanıklar çekişmeli taşınmazların 40-50 yıl evvelinden beri davalıların miras bırakanı Bekir'in zilyetliğinde olduğu, onun 1980 yılında ölümü ile ve davalıların bizzat veya icara vermek suretiyle kullandırdıklarını bildirmişlerdir. Davalıların taşınmazlar üzerindeki zilyetliğine K.Maraş 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 20.6.1984 gününde 1984/ 138-1 25 sayılı ihtiyati tedbir kararının infazı ile son bulduğu anlaşılmaktadır. Şu hale göre Asliye Hukuk Mahkemesinden aktarılan davanın konusu olan parseller 1984/97-90 D.İş sayılı dosyasının keşfi sırasında düzenlenen kroki ile Kahramanmaraş Valiliği'nin 1984/24 sayılı kararına ekli kroki uygulanarak saptanmalı o parsellerin tümünün malik hanesi 3402 sayılı Yasanın 30. maddesi uyarınca gerçek hak sahibi adına doldurulacağı düşünülmeli, tarafların dosyaya bildirmiş oldukları tanıklar taşınmaz başında dinlenilmeli davacıların dayandığı tapu kaydının 3402 sayılı Kadastro Yasasının 13/B-c maddesi uyarınca yasal değerini yitirip yitirmediği ve çekişmeli parsellerin tümünü kapsayıp kapsamadığı tartışmalı toplanacak delillerin tümü birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Eksik inceleme ile hüküm' kurulamaz. Davalıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile yukarıda açıklanan nedenlerden Ötürü hükmün BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının yatırana geri verilmesine 4.6.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
