Taraflar arasında kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi istenilmişse de; davacı tarafından ilk temyiz dilekçesinde duruşma istenmemiş olduğundan duruşma isteminin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildi. İnceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:

Kadastro sırasında 112 parsel sayılı 27.500 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz ifraz, hibe, 18.4.1977 tarih 13 nolu tapu kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalı M.Ç. ve arkadaşları adlarına tespit edilmiştir. Davacı I.T., yasal süresi içinde tapu kaydı, miras payı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmıştır. Yargılama sırasında davacı tarafından verilen dilekçe ile Z.T. ve arkadaşları davaya dahil edilmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine ve çekişmeli parselin tespit gibi davalı M.Ç. ve müşterekleri adlarına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı İ.T. tarafından temyiz edilmiştir.

Mahkemece yapılan araştırma, inceleme ve uygulama hükme yeterli değildir. Taraflar arasındaki uyuşmazlığın özü miras ilişkisinden kaynaklanmaktadır. Bu durumda taşınmazın öncesinin kök miras bırakandan kalıp kalmadığı, ölümle terekesinin paylaşılıp paylaşamadığının kesin olarak saptanması gerekir. Taşınmazın kök miras bırakandan kaldığı sabit olduğu takdirde paylaşıma dayanan taraf paylaşımın varlığını, tarihini, paylaşım sonucu mirasçılara verilen taşınmaz ve bunların akibetini kanıtlamak zorundadır. Mirasçılar arasında zamanaşımı ile iktisap hükümleri yürümez. Bu nedenle davalıların dayandığı tescil tapusuna dayanılarak uyuşmazlığın çözümlenmesi mümkün değildir. Sağlıklı bir sonuca varılabilmesi için dava dışı 111 parsel ile dava konusu parseli dıştan çevreleyen tutanak ve dayanak belgeleri getirtilerek mahallinde uygulanmalı, yerel bilirkişi kurulundan taşınmazın öncesinin kime ait olduğu, kimden kime kaldığı, taşınmazın paylaşılıp paylaşılmadığı konusunda ayrıntılı ve gerekçeli bilgi alınmalı, paylaşımı kanıtlamak üzere olanak tanınmalı, tarafların bildirdiği ve bildireceği tüm kanıtlar toplanmalı ve birlikte 29.4.1991 tarihli keşifte yerel bilirkişi taşınmazın 7600 metrekare miktarındaki bölümünün Zülküf e ait olduğunu bildirmiştir. Bu bölüm 3.5.1991 tarihli teknik bilirkişi raporunda "B" harfi ile gösterilmiştir. Aynı keşifte davalı H.Ç. ile davalılar vekili Ö.A. bilirkişi beyanını kabul ederek bu kısmın davacı tarafa ait olduğunu açıklamışlardır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 'nun 95. maddesi gereğince kabul kesin hükmün sonuçlarını doğurur. Mahkemece bu yön üzerinde durulmaksızın karar verilmesi de isabetsizdir.

Keşif yerinde Zülküf yeri olan kısım ile kuzeydeki bölümün bir bütün olup olmadığı üzerinde durulmalı, bir bütün olduğu takdirde güneyde "B" harfi ile gösterilen kısmın paylaşım doğrultusunda Zülküf e verilip verilmediği de araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir. Temyiz itirazlarının bu nedenlerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA 22.1.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972