 |
T.C.
YARGITAY
16. Hukuk Dairesi
E. 1991/16895
K. 1992/13667
T. 26.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KADASTRO TESBİTİ
MER'A
GÖREVLİ MAHKEME
ÖZET Kamu orta mallarının aidiyetine ilişkin davalara bakmak görevi genel mahkemelere aittir.
Mera olan taşınmazın sınırlandırılmasına karar
verilebilir. Tescile karar verilmesi doğru bulunmamaktadır.
(1086 s. HUMK. m. 7)
(3402 s. Kadastro K. m. 16/B)
Taraflar arasında kadastro tesbitinden doğan, dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüldü:
Kadastro sırasında 662 parsel sayılı 347.900 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz Gözükızıllı Köyü Tüzelkişiliği merası olarak sınırlandırılmıştır. itirazı Tapulama Komisyonunda reddedilen davacı Kayak Köyü Tüzelkişiliği davaya konu olan mercanın kendi köylülerine ait olduğuna dayanarak dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine ve dava konusu parselin tesbit gibi tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı Kayak Köyü Tüzelkişiliği tarafından temyiz edilmiştir.
Davaya konu olan 662 sayılı parselin kamu orta malı olarak kullanılan mera olduğu konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Taraflar arasındaki uyuşmazlık mera olan taşınmazın aidiyetine ilişkindir. Kadastro Mahkemelerinde kamu orta malı olan taşınmazın niteliği belirlenebilir. Kamu orta mallarının aidiyetine ilişkin davalara bakmak görevi Genel Mahkemelere aittir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 7. maddesi gereğince mahkemelerin görevi kamu düzenine ilişkin olup re'sen dikkate alınması gerekir. Hal böyle olunca, davanın görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken işin esasına girilerek davanın reddine karar verilmesi isabetli değildir. Kabule göre de; 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/B maddesi gereğince mera olan taşınmazın sınırlandırılmasına karar verilebilir. Mahkemece kanunun açık hükmü gözetilmeksizin tescile karar verilmesi de doğru bulunmamaktadır. Temyiz itirazlarının bu nedenlerle kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 26.11.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
