 |
T.C.
YARGITAY
16. Hukuk Dairesi
E. 1991/15468
K. 1992/8645
T. 22.6.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TEBLİGAT KANUNU
VEKİLE TEBLİGAT
ÖZET : 7201 sayılı Tebligat Kanununun 11 ve Tebligat Nizamnamesinin 15. maddeleri uyarınca, vekil aracılığı ile takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması zorunludur.
(7201 s. Tebligat K. m. 11)
[Tebligat Niz.-4/12059 s. (20.8.1959 Ta.)m. 15]
Taraflar arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Kadastro sırasında dava konusu taşınmaz kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ve satın alma nedeniyle davalılar adına tesbit edilmiştir. itirazı, tapulama komisyonunda reddedilen Mustafa tapu kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmıştır. Mahkemece, davanın görev yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Mustafa vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, komisyon kararına karşı süresi içerisinde dava açılmadığından bahisle, görevsizlik kararı verilmiştir. Kadastro tespitine karşı davacı vekili Av. Altan tarafından, dosyada mevcut vekaletnameye davalı olarak, süresi içerisinde komisyona usulen itirazda bulunulmuştur. itirazın reddine ilişkin komisyon kararı ise, aynı vekile 6.4.1982 tarihinde usulen tebliğ edilmiş ve ayrıca asile de tebligat yapılmıştır. Tebliği müteakip diğer vekili tarafından mahkemeye süresinde dava açılmıştır. 7201 sayılı Tebligat Kanununun 11 ve Tebligat Nizamnamesinin 15. maddeleri hükmü uyarıca, vekil aracılığı ile takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması zorunludur. Yasal süreler de vekile yapılan tarihten itibaren işlemeye başlar. Bu itibarla, süresi içerisinde dava açıldığına göre, işin esasına girilip tüm deliller toplandıktan sonra esastan karar verilmesi gerekirken, asile yapılan tebliğ tarihi esas alınarak, süre geçirildiğinden ve tutanağın kesinleştiğinden söz edilerek yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi isabetsiz ve temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 22.6.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
