ÖZET: Orman  kadastrosu,  yapılış  tarihi itibariyle,  3116  sayılı  Yasanın  yürürlükte bulunduğu döneme  rastladığına  göre,  nizalı  taşınmazın  niteliği  üzerinde de durulmalıdır. Sadece tahdit krokisinin uygulanması ile  yetinilemez.

 

Taraflar  arasında, kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca duruşmalı  olarak  incelenmesi  istenilmekle;  süresi  içinde inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:

Tapulama  sırasında  629  parsel sayılı 19.600 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, irsen intikal, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ve taksim nedeniyle Ali adına tesbit edilmiştir.  Tapulama komisyonu, çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu iddia edilmiş  bulunmakla  tutanak  ve eklerini kendiliğinden tapulama mahkemesine devretmiştir. Mahkemece  davanın reddine ve dava konusu parselin davalı Ali adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı Orman İdaresi vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Mahkemece  yapılan  inceleme,  araştırma  ve  uygulama  hükme  yeterli  olmadığı  gibi, delillerin değerlendirilmesinde de yanılgıya  düşülmüştür.  Kadastro  tesbitine,  Orman İdaresinden  başka  Mehmet,  Hasan ve Davut adındaki şahıslar da itiraz etmişler; komisyon 3402  sayılı  Kadastro  Kanununun  10.  maddesi uyarınca,  yetkisizlik kararı ile tutanak ve eklerinin kadastro  mahkemesine  gönderilmesine  karar  vermiştir.  Kadastro  komisyonun kendisini  yetkili  görmemesi  halinde,  kadastro  müdürlüğüne  yapılmış  olan  itiraz dava niteliğindedir. Diğer bir anlatımla, itiraz edenler ayrıca dava açmalarına gerek kalmaksızın  davacı  sıfatını  alırlar.  Buna  rağmen  mahkeme,  adı  geçenleri  duruşmaya çağırmadan  yargılama  yapmış,  kararında  bu şahısların isimlerine yer vermemiş, talepleri hakkında olumlu veya olumsuz hüküm oluşturmamıştır.

Mahkemenin kabulünden ve dosya kapsamından, bölgede 1942 yılında orman kadastrosunun yapıldığı  anlaşılmaktadır.  Ancak,  tahdit  harita  ve  mazbatalarına  dosyada  rastlanmamıştır. Uzman  orman  bilirkişisi raporunda, dava konusu parselin orman tahdidi dışında kaldığını, fakat orman sayılan  yerlerden  olduğunu  belirtmiştir.  Orman  kadastrosu,  yapılış  tarihi itibariyle, 3116 sayılı  Yasanın  yürürlükte  bulunduğu  döneme  rastladığına  göre,  nizalı taşınmazın  niteliği  üzerinde  de  durulması  gerekir.  Sadece tahdit krokisinin uygulanması ile  yetinilemez.  Orman  tahdidinin  kesinleştiği  bölgelerde,  bir  yerin  orman olup olmadığı kural olarak  orman  tahdit  harita  ve  mazbatalarının  uygulanması  ile  belirlenir.  Ancak, orman  kadastrosu  3116  sayılı  Orman  Kanunu zamanında yapılmış ise; uyuşmazlığın, genel kural uyarınca, yalnızca  orman  tahdit harita  ve  mazbatalarının  uygulanması  suretiyle çözümü  mümkün  değildir.  Zira,  3116 sayılı Yasada sadece Devlet ormanlarının kadastrosu öngörülmüş  ve  özel  ormanlar  sınırlandırma  kapsamı  dışında  bırakılmıştır.  13.7.1945 tarihinde  yürürlüğe  giren  4785 sayılı Kanunun 1. maddesi ile özel ormanlar, hiç bir işlem ve bildiğine lüzum olmaksızın devletleştirilmiştir. Halen  yürürlükte  olan  6831  sayılı Orman Kanunu hükümlerine göre orman kadastro komisyonları devletleştirilmiş bu tür yerleri de tahditle görevlidir ve bu işlem, ilk tahdit niteliğindedir.

Hal  böyle  olunca;  öncelikle Orman İdaresi dışındaki diğer davacılara da duruşma günü tebliğ edilmeli, usulen taraf teşkili sağlanmalı,  delilleri  sorulup  toplanmalı,  orman tahdit harita ve mazbataları örneği  kesinleşme  tarihini de  gösterir  şekilde  getirtilip dosyaya konulmalıdır.  Ondan  sonra,  yerel  bilirkişi  yardımı  ve  uzman  orman  bilirkişi aracılığı ile mahallinde yeniden keşif yapılarak, tahdit krokisi ve mazbataları uygulanmalı,  davalı  yerin  orman  tahdit  sınırları  içerisinde  kalıp  kalmadığı  tereddüde yer bırakmayacak şekilde belirlenmeli,  orman  tahdidi  içinde  kaldığı  takdirde  3402  sayılı Kadastro  Kanununun  22/son  fıkrası  uyarınca  işlem  yapılmalı,  orman  tahdidi  dışında kaldığının  anlaşılması  durumunda  6831 sayılı Orman Kanununun 1. maddesine göre orman sayılan  yerlerden  olup  olmadığı  hususunda  uzman  bilirkişiden ayrıntılı ve gerekçeli rapor alınmalı,  orman  niteliğinde  olması  halinde  ormanların  Anayasa'nın  169/2,  3402 sayılı Yasanın  18/2.  maddeleri  uyarınca zilyetlikle iktisabının mümkün bulunmadığı düşünülmeli, toplanmış ve toplanacak  tüm  deliller  birlikte  değerlendirilerek  sonucuna  göre  karar verilmelidir.  Temyiz  itirazlarının  bu  nedenle  kabulü  ile hükmün BOZULMASINA, Yargıtay duruşması için takdir olunan 100.000 TL.  vekalet  ücretinin  davalılardan  alınarak, duruşmada  vekille  temsil  olunan  davacı tarafa verilmesine, 8.1.1991 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972