Taraflar  arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde

Hükmüne  uyulan  Yargıtay bozma kararında özetle: Taşınmazın orman sınırlandırma harita ve  tutanağı  dışında  kaldığının  saptandığı,  bu  nedenle  taşınmazın  orman  sayılmayan yerlerden  olarak  kabulünde  isabetsizlik  olmadığı,  ancak vergi kaydı hudut olarak orman okuduğuna  göre gayrı sabit sınırlı olduğu, bu nedenle komşu parsel tutanak ve dayanakları mahallinde uygulanarak nizalı parsel yönünü  ne  gösterdiğinin  araştırılması,  teknik bilirkişiye keşfi izlemeye  yarar  kroki  çizdirilmesi,  uzman ziraatçi  bilirkişi  dinlenerek taşınmazın  Devletin  hüküm  ve  tasarrufu  altındaki yerlerden olup olmadığının araştırılması ve buna  göre  karar  verilmesi  gereğine  değinilmiş,  ayrıca  kararda  tesbit  maliklerinin paylarının  da gösterilmesi  gerektiği  belirtilmiştir.  Mahkemece,  bozmaya uyulduktan sonra davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.

Mahkemece, çekişmeli parselin orman sınırlandırma  haritası  dışında  kaldığı  ve zilyetlikle  mülk  edinme  şartlarının  davalı  taraf  yararına  oluştuğu  kabul  edilerek  hüküm kurulmuştur.  Davalı  tarafın  dayanağını  oluşturan  ve  kadastro  tutanağında işaret olunan vergi kaydı değişebilir sınırlı olup,  değişebilir  sınır  yönü  orman  okumaktadır.  3402 sayılı  Kadastro  Kanununun  20/B  maddesi  uyarınca değişebilir ve genişletilmeye elverişli sınırlı  kayıt  kapsamlarının  miktarına  değer  verilerek  belirlenmesi  gerekir.  Dava  konusu parselin  miktarı  vergi  kaydında  gösterilen  miktardan  fazla  bulunmaktadır.  Vergi kaydının 1937  tarihinde  ihdas olunduğu, buna karşılık orman kadastrosunun 1970 yılında yapıldığı, orman kadastrosu tarihinden tesbit tarihine kadar 20  yıllık  sürenin  geçmediği belirlenmiştir. Kayıt miktar fazlası  yönünden  orman  sınırlandırması tarihinden  önceki zilyetlik süresi dikkate alınamaz.  Vergi  kaydının  oluşturulduğu  tarihden  sonra  1970 yılında  orman  sınırlandırılması  yapılırken,  halen  orman  olarak  korunması  gerekli  olan alanın sınır olarak belirtilmiş bulunması  vergi  kaydındaki  orman  sınırının  kadastro komisyonu  tarafından belirlenen sınır olduğunun kabulünü gerektirmez. Anayasa'nın 169 ve 3402  sayılı  Kadastro  Kanununun  18/2.  maddeleri  uyarınca  ormanların zilyetlikle iktisabı mümkün değildir.  Hal  böyle  olunca  vergi  kaydının  miktarına  değer  verilerek ve sabit sınırlarla bağlantısı kesilmeyecek  şekilde  kapsamı  belirlenmeli,  kayıt  kapsamı  içinde kalan  bölümün  davalı  taraf  adına, kayıt kapsamı dışında kalan bölümün ise Hazine adına tesciline karar  verilmelidir.  Kabule  göre  de;  kadastro  hakimi  itirazlı  parsellere  ilişkin olarak sicil  oluşturmakla  yükümlüdür.  Bu  nedenle  hak  sahiplerinin  kimlikleri  ile  pay oranlarının  hükümde  belirtilerek  adlarına  tesciline  karar  verilmek  gerekirken, mahkeme kararının  eki  niteliğinde  bulunmayan  komisyon  kararına  atıf  yapılmak  suretiyle hüküm kurulması  da  doğru  bulunmaktadır. Davacı hazinenin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden  kabulü  ile  hükmün  BOZULMASINA,  23.11.1989  gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972