ÖZET: Hududunda  orman  okuması  nedeniyle değişebilir ve genişletilmeye  elverişli  nitelikte  alanlı  olan  vergi  kaydı,  3402  sayılı  Kadastro  Kanununun  20/c maddesi uyarınca miktari ile geçerlidir. Ormanların kazandırıcı zamanaşımı yoluyla iktisabı olanaksızdır.

 

Taraflar  arasında kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi  istenilmekle;  temyiz  isteminin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:

Kadastro  sırasında  dava  konusu  taşınmaz,  komşu parsele revizyon gören ve hududunda orman  okunan  vergi  kaydının  miktar  fazlası  olarak  davalı  Hazine adına tesbit edilmiştir. Davacı, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine  dayanarak  askı  ilan  süresi  içinde  dava açmıştır. Mahkemece davanın kabulüne ve dava konusu parselin davacı adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.

Hududunda orman  okuması  nedeniyle  değişebilir  ve  genişletilmeye  elverişli  nitelikte sınırlı  olan vergi  kaydı, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 20/c maddesi uyarınca miktarı ile geçerlidir. Kayıt miktarınca yer ise ilgilileri adına tesbit edilmiştir.

Vergi kaydının hududunda orman okuması ve eylemli durumda da sınırlarda orman bulunması bakımından,  kayıt  miktar  fazlası  olan  taşınmazın  ormandan genişletilerek elde edildiğinin kabulü zorunludur.  Anayasanın  169/2  ve  3402 sayılı Kadastro Kanununun 18/2. maddeleri hükmünce ormanların  kazandırıcı  zamanaşımı  yoluyla  iktisabı  olanaksızdır.  Geçerli  bir belge  ile  aksi kanıtlanmayan ve eylemli durum ile doğrulanan vergi kaydına itibar edilmesi gerekir.  Kayda  ters  düşen  bilirkişi  ve tanık sözlerine değer verilemez. Eylemli duruma ve vergi  kaydına  göre  öncesinin  orman  olduğu anlaşılan, ağaç ve ağaççıkları sonradan yok olmuş  veya  yokedilmiş yerlerin de orman kavramına dahil olduğu tartışmasızdır. Açıklanan hususlar  gözönünde tutulmak, vergi kayıtlarının lehe olduğu kadar böyle durumlarda aleyhe de  delil  teşkil  edeceği  düşünülmek  suretiyle  davanın reddine karar verilmek gerekirken; "şartlar  uygun  bulunduğu  takdirde"  uygulanması  gereken 3402 sayılı Kadastro Kanununun 20/son maddesinden  sözedilerek,  zilyetlikle  kazanılması mümkün olmayan yer için kabule ilişkin  hüküm  kurulması  isabetsiz, temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 29.12.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972